D

Sempervivum  Arten

   

Stand Februar 2017

Register  Pflanzennamen und Synonyme    

   
   
 

 verwendet wird die Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld  1998

   
 

gültiger Name  ist blau hinterlegt

   
 

 IK = Index Kewensis Publication Report

   
 

Besonderer Dank Herrn Gerard Dumont  =   http://sempervivophilia.stalikez.info/

   
  Hinweis: Bei den Bildern ohne Autorenangabe handelt es sich um Bilder, die von mir aufgenommen wurden. In den letzten 5 Jahren habe ich fast die komplette Sammlung  von Andre Smits in Belgien fotografiert ( ca. 8000 Fotos). Da viele Sammler von ihm Pflanzen bezogen haben, habe ich auch die Pflanzen aufgeführt, bei denen offensichtlich Unstimmigkeiten vorliegen.
   
- dahuricum Hort.ex Correvon gehört zur Gattung Sempervivum, jedoch unklare Anwendung

IK : Sempervivum dahuricum Hort.ex Correvon in Nat. Hort. Mag., Amer. 1930, ix. 191, 194, pro syn

- davisii     Muirhead

Sempervivum davisii  Muirhead

Erwin Geiger:

Türkei, Nordost Anatolien bis Nordwest Iran, auf Urgesteinsfelsen an grasigen Hängen, 700 – 2300 m kleine, moosgrüne Rosetten , 3 - 4 cm Ø , flaumhaarig mit auffallend dunklen Spitzen  ,wenige Ausläufer mit 2 – 3 cm. weißlich-gelbe Blüten 
(mit
S. artvinense, S. furseorum and S. transcaucasicum
verwandt)

Sempervivum davisii Muirhead

 

 

[ill. ex Muirhead Notes Roy. B.G. Ed.]

IK :  Sempervivum davisii Muirhead, Turkish species of Sempervivum, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 23 (1969)

syn.: Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii (Muirhead)  /

Originalbescheibung:

A S. davisii Muirhead rosulis minoribus, foliis angustioribus, floribusque 10-meris in diametro duplo minoribus petalis brevibus angustique (6-7 × 0.8 mm) recedit.

Type : (NE de l'Anatolie) province de Kars, 17 Km à l'W de Kagizman, au S de la route ; pentes rocheuses, 1350 m ; Holotypus 18/VIII/1984 dans l'herbier de F.Sorger, n° 84-62-14, Isotypi E.

Bedeutung  von davisii : zu Ehren des Botanikers P.H.Davis, Verfasser der "Flora of Turkey"

Synonyme von Sempervivum davisii Muirhead

1. ) Sempervivum artvinense Muirhead

IK: Sempervivum artvinense Muirhead, Turkish species of Sempervivum, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 23 (1969)   

 

 

 

 

Sempervivum artvinense Muirhead

[ill. ex protologo]

2.) Sempervivum atropatanum J.Parn.

IK: Sempervivum atropatanum J.Parn., A new Sempervivum species from Iran, in Willdenowia, Berlin, 18(2): 419-421 (1989) (pro "atropatanus")

Originalbescheibung:

Rosula 2.0-5.5 cm diam., foliis numerosis. Rami propagationis pauci, 1-3, breves, 1-3 cm longi. Folia rosulae c. 1.5 cm longa, 7 mm lata, oblongo-elliptica, cuspidata, pilis albis et rigidis, utrinque dense et valde breviter glanduloso-pubescentia, marginibus valde ciliatis. Caulis florifer 10-22 cm altus. Folia caulina, c. 1.5-3.0 cm longa, 5-8 mm lata, laxa imbricata, utrinque dense et valde breviter glanduloso-pubescentia, marginibus valde ciliatis. Inflorescentia densa, ramis 2-3, c. 4-7 floribus. Flores c. 2 cm diam., 10-11 partibus, pedicellis 1-3 mm longis raro sessiles. Calyx cum receptaculo 4-5 mm longus, pilis hispidis dense obsitus, segmenta c. 3 mm longa, anguste-triangularia, apice purpureo. Petala expansa, anguste oblonga, apice acuto, 9-10 mm longa, c. 1.5 mm lata, flava, glanduloso-pubescentia (pilis 0.25 mm longis), apice pilis fasciculatis, 0.5 mm longis obsita. Stamina c. 7 mm longa, filamenta flava, inferne glandulosa, antherae globosae. Squamae rotundatae, c. 0.5 mm longae, 0.8 mm latae. Carpella 6-7 mm longa, 1-1.5(-2) mm lata, glanduloso-pubescentia; styli c. 1.5 mm longi, glabri, erecti vel parum divergentes.

 

Type : leg. Rechinger, 18/VII/74, n° 49591, Azerbaïdjan iranien (NW de l'Iran) occidental : rochers près d'Habashi Bala, au Nord de Quotur, 1950 m ; Holotypus à Berlin, spécimen de gauche, Isotypi à Vienne.

 

 

 

 

Sempervivum atropatanum J.Parn.

[ill. ex protologo]

 

3.) Sempervivum brevipetalum Kit Tan & Sorger

IK:  Sempervivum brevipetalum Kit Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant Systematics and Evolution 154(1-2): 120 (1986)

Originalbeschreibung:

A S. davisii Muirhead rosulis minoribus, foliis angustioribus, floribusque 10-meris in diametro duplo minoribus petalis brevibus angustique (6-7 × 0.8 mm) recedit.

Type : (NE de l'Anatolie) province de Kars, 17 Km à l'W de Kagizman, au S de la route ; pentes rocheuses, 1350 m ; Holotypus 18/VIII/1984 dans l'herbier de F.Sorger, n° 84-62-14, Isotypi E.

 

4.) Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit Tan & Sorger

IK: Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant Systematics and Evolution 154(1-2): 121 (1986)

Originalbeschreibung:

A subsp. globifero floribus, rosulis basalibus foliisque omnibus multo maioribus differt.

 

Type : NE de l'Anatolie, Province d'Agri, SW de Balik Gölü, 2700 m, éboulis grossiers sur pentes abruptes (nb: Agri est une localité distincte de l'Agri Dagi = Mt Ararat) ; Holotypus 05/VIII/1983 dans l'herbier de F.Sorger n°83-37-16, Isotypi E.

 

5.) Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit Tan & Sorger) V.V.Byalt

IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit Tan & Sorger) V.V.Byalt, in Novosti Sistematiki Vysshikh Rastenij, Moscou, 31: 121 (1998)

18.06.2013 Gerad Dumont 
 
Sempervivophilia
18.06.2013

- ssp. davisii var. davisii      Sempervivum transcaucasicum ssp.davisii var. davisii / (Muirhead)

Vorkommen in der Nordost Türkei / Der Name ist provisorisch

hier gibt es die 2005 neu entdeckte Naturhybride Sempervivum x feigeanum  Philipp Neeff, in Kakteen und andere Sukkulenten 56(3): 72 (2005)

Türkei, North Anatolia, Prov. Rize, Lazistan, Kaçkar Daglari, 927 m, Yusufeli to Sarigöl, N 40° 58', E 41° 28', 24/VII/2003, Neeff H073 ; Holotypus E.

es handelt sich um  eine Kreuzung von  Sempervivum staintonii × Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii

Bilder und Beschreibung siehe Naturformen F  ( x feigeanum)

ssp.davisii var furseorum (Muirhead) Sempervivum davisii ssp.davisii var furseorum

IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. furseorum (Muirhead) --- [combinatio et status provisorii]

Sempervivum furseorum Muirhead

Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. furseorum (Muirhead)

Beschreibung von Dr. rer. nat. Philipp Neeff      

Rosette (ca. 42 Blätter), offen bis mehr oder weniger geschlossen, dunkelgrün, Ø cm Rosettenblätter, deutlich pubeszent, spitz bis  zugespitzt teils rot überlaufen 3-5mm lang, Bl. Rand meist bewimpert ca. 7 pro mm, im Querschnitt plankonvex oder seltener bikonvex, schmal bis breit elliptisch bis verkehrt lanzettlich, Verhältnis Länge:Breite= (1,8-) 2,06 (-2,84), 98  Verhältnis Breite:Dicke= (2,0-) 2,76 (-3,33), Ausläufer 3-5, 3 cm lang, Ø 2 mm, pubeszent, Junge Rosetten Ø 1,5 cm, pubeszent Infloreszenz: Höhe 9-13 cm,  2-3 Gabeläste, pubeszent, 5-20 Blüten. Infloreszenz-Blätter elliptisch bis  eilanzettlich, pubeszent, lang (1mm) gewimpert, spitz. Blüte Ø 2,5 cm, 12-14- zählig, deutlich (1,5-3 mm) gestielt. Petalen eilanzettlich, Sepalen, lanzettlich bis eilanzettlich, pubeszent, spitz, Länge:Breite 4:1,5mmmm, basal verwachsen, Androeceum Filamente weiß, höchstens an der Basis einige wenige Trichome, Antheren gelb, Gynoeceum spärlich pubeszent  Bemerkung: Die Formen der niederen Bereiche bei ca. 420 m bei Ataköy sind z.T dichter pubeszent, ferner wies der Fundort reichlich Wasser auf, so dass die Infloreszenzen wesentlich größer und auch die Blüten wesentlich länger gestielt waren. Ökologie: An Steinen und Felsen und im Grasland v.a in subalpinen Lagen oberhalb 2000m. Teilweise aber auch Sippen in niederen Bereichen zu finden, wo die Art an ein humides Mikroklima gebunden ist

Sempervivum furseorum. Auf der Nordflanke des Haldizen Dağları in Nordostanatolien. An der Strasse von Uzungöl nach Çaykara nahe Ataköy in einer Höhe von 424m. Diese Art dringt bis in tiefste Bereiche des Gebirges vor. 

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff 

Sempervivum furseorum  Blüte in Kultur / Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Sempervivum furseorum im westlichen Haldizen Dağları, an der Strasse vom Soğanlı Geçidi nach Uzungöl in etwa 2480m Höhe.

aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp N

Sempervivum furseorum Muirhead

 

[ill. ex Muirhead Notes Roy. B.G. Rd. 1969]

26.05.2015 26.05.2015

- davisii
from Agri Dag
Lokalform  S. davisii from Agri Dag  / Türkei / aus Sammlung Andre Smits
Die Provinz Ağrı grenzt im Osten an den Iran, im Norden an die Provinzen Kars und Iğdır .
Der Große Ararat (Büyük Ağrı Dağ) ist mit 5137 m der höchste Berg der Türkei. Ihm verdankt die Provinz ihren Namen. / Quelle Wikipedia
27.05.2015 27.05.2015
- davisii
from Artvin to Ardahan
Lokalform  S. davisii from Artvin to Ardahan   / Türkei / aus Sammlung Andre Smits  und sempervivum-liste.de
Erwin Geiger:
Eine Aufsammlung aus der Provinz Artvin in Nordanatolien, Türkei. Gefunden in einer Höhenlage um 700m nahe Bridge Üzümlü. Relativ große, samtig überzogene Rosetten in apfelgrüner Farbe mit kleinen, bräunlichen Spitzen.
Angaben von Dr. rer. nat. Philipp Neeff (Dissertation) (Zum Anklicken) S. 91ff  
 
03.06.2014 Veronika Falkenstein 22.07.2012 03.06.2014
- davisii            from Olgunlar A Lokalform  S. davisii from Olgunlar ( Typ A )   / Türkei / aus Sammlung Andre Smits

Olgunlar ist ein Dorf im Bezirk Adıyaman , Provinz Adıyaman , Türkei . 
27.05.2015 27.05.2015
- davisii            from Olgunlar B Lokalform  S. davisii from Olgunlar ( Typ B )   / Türkei / aus Sammlung Andre Smits

Olgunlar ist ein Dorf im Bezirk Adıyaman , Provinz Adıyaman , Türkei 
27.05.2015 27.05.2015
- davisii from rod Ispir to Yusufeli Lokalform S. davisii from road Ispir to Yusufeli / aus Sammlung Andre Smits und sempervivum-liste.de

Erwin Geiger : Eine Aufsammlung aus der Provinz Rize in Nordanatolien, Lazistan, Kackar Daglari. Gefunden in einer Höhenlage um 1700 m. / Angaben von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

03.06.2014 Veronika Falkenstein 28.05.2011 Erwin Geiger

- debile           

Form von S. montanum Linn. /  auch als Cultivar S. 'Debile' im Umlauf

syn.: Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum

IK : Sempervivum debile Schott, Drei österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 2: 18 (1852)

Originalbeschreibung:

Martin Haberer 1999 Martin Haberer 1999
- decoloratum Form von S. tectorum var. tectorum Linne

syn.: Sempervivum tectorum var. decoloratum  / A. Jordan & J. Fourreau (1868)

Originalbeschreibung:

SEMPERVIVUM DECOLORATUM, paniculae ramis brevibus, erecto-patulis, plerumque bifidis, villosis ; floribus mediocribus (24 mm. diam.) ; petalis 13-14, lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo leviter dilutis ; staminum filamentis a basi ad medium pilosis, antheris ovatis, roseis ; squamulis hypogynis semiorbicularibus, approximatis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum plerumque grandium foliis oblongo-cuneatis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, glauco-viridulis, glabris, margine breviter ciliatis, caulinis subaequaliter ovato-oblongis, acuminatis, basi truncatis, plerumque dilute virentibus, superioribus dorso puberulis ; caule subviridi, procero, valido, longe denseque piloso. Hab. in saxosis calcareis Galliae orientalis : Culoz (Ain). Insigne paniculae angustatae ramis abbreviatis, plerumque bifidis, erecto-patulis, floribus pallidissime roseis vel subalbidis, foliis pallidis saepius colore rubello destitutis. - Flores edit Julio (in horto).  

Erstbeschreibung: Pierre Jules Fourreau  (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr.

und Claude Thomas Alexis Jordan (* Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar von 1897 ) war ein  französcher Botaniker und Systematiker,  sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868] 

aus Flora Europa 1868

Sempervivum tectorum subsp.decoloratum                         Naturstandort  Grand Colombier 1450 m                 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Vorkommen in der franz. Jura

decoloratum = bezieht sich auf die Verfärbung der Blütenblätter

IK : Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 30  

alle Synonyme   von Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr.

1. Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 131 (1901) (pro "{iota} decoloratum")

 

2. Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum, fasc. 2: 30 (1868)

Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen B

 

3.Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 131 (1901) (pro "{gamma} beugesiacum")

 

4. Sempervivum juratense Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum juratense Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)

Bild siehe Naturformen J

 

5. Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901) (pro "{alpha} juratense")

 

6. Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)

Zeichnung, Bilder  und Beschreibung siehe Naturformen R

 

7. Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{epsilon} rhodanicum")

 

8. Sempervivum robustum Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum robustum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 32 (1868)

Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen R

 

9.Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{delta} robustum")

Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen M

 

10. Sempervivum praestabile Jord. & Fourr.

IK: Sempervivum praestabile Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)

 

11. Sempervivum rupestre [var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum rupestre [var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901) (pro "{beta} praestabile")

- decorum = Aeonium decorum 
IK :
Sempervivum decorum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161
- x degenianum = Form von S. marmoreum ssp. reginae - amaliae ( Heldereich & Satori ex Boissier) Zonneveld (Succulenta 78(2):92,1999

syn.: Sempervivum × degenianum Domokos 1936  / = Sempervivum marmoreum × Sempervivum ruthenicum

IK : Sempervivum ×degenianum Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 40 (1936)

degenianum: gewidmet dem ungarischen Botaniker A. von Degen (1866-1934)

Originalbeschreibung:

(S. banaticum × ruthenicum). Rosulae 8-10 cm latae, expansae, foliis iis S. banatici similibus, sed latioribus (-2 cm) brunneo-rubris, supra et subtus dense albotomentosis.
Inflorescentia et flores quam in S. banatico, 13-15 cm meri, petala autem ex roseo rubro striata.
Antherae pallide rosaceae vel flavidae.
Habitat inter parentes in Banatu in rupibus montis Treskovác ad pagum Szvinica unico loco abunde.
Legit J. Domokos, 1933.
Type : leg. J. Domokos 1933, des Monts du Banat : rochers du Mt Treskovác près du village de Szvinica.

Erwin Geiger: Die Botaniker sind sich noch uneins und diese Pflanze wird oft als Hybride unbekannter Eltern angesehen. Auffallend ist das Herz der Rosetten, in der die Blätter abrupt nach hinten gebogen sind. Eigentümliche graurosa bis olivgrüne Färbung; eher langsam wachsend.

Karl Adam  04.2008 Conny Dörig 26.08.2011 Karl Adam 08.2008

-x  delasoiei     

= Form von S. x barbulatum Schott 

syn.: Sempervivum × barbulatum H.W. Schott (1853) 

delasoiei : gewidmet dem Botaniker G.A. de la Soie (1818-1877).

IK : Sempervivum ×delasoiei C.B.Lehm. & Schnittsp.., in Berichte Offenbacher Vereins Naturkunde I: 31-37, tab. 1-2 (1860)

- densum     

= Form von S. stenopetalum C.B.Lehmann & Schnittspahn (Flora 38:18,1855)

syn.: Sempervivum arachnoideum var. densum

IK : Sempervivum densum C.B.Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. i. (1860) 56

- densum Kultivar S. 'Densum' S. densum Hort. ex H. Correvon (1924)
- dichotomum Kultivar S. 'Dichotomum' / S. dichotomum Hort. ex R.L. Praeger (1932)
- dichotomum = Aichryson laxum 
IK nicht gefunden
- dicranocladon  Form von S. tectorum var. tectorum Linne

syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901)

IK : Sempervivum dicranocladon Jord. & Fourr. Pl. Brev. Nov. fasc. ii. 42 / 1868

dicranocladum = bezieht sich auf das  Erscheinungsbild des Blütenstandes "Astgabeln auf"

Sempervivum dicranocladum Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

Aus Flora Europa 1868

Originalbeschreibung: Sempervivum dicranocladon , paniculae ampliatae, longiusculae, ramis numerosis, subpatulis, elongatis, plerisque bifidis ramulis 8-10 floris, longe molliterque pubescentibus ; floribus mediocribus (25-27 mm diam.) ; petalis 12-13, anguste lineari-lanceolatis, acutis, laete roseis ; staminum filamentis purpureis, basi leviter pilosulis, antheris ovatis, obtusis, roseis ; squamulis hypogynis brevibus, rotundatis, subcontiguis ; carpellis dorso puberulis ; rosularum sat grandium foliis oblongis, apice angustato-contractis, longe acuminatis, pulchre virentibus, acumine purpureo, glabris, leviter ciliatis, caulinis oblongis, elongatis, leviter angustatis, apice acuminatis, basi rotundata productis, pallide virentibus, superne roseo coloratis, superioribus dorso puberulis, breviter ciliatis ; caule roseo diluto, valido, longe piloso.
Hab. in rupibus graniticis Galliae centralis : monte Cantal.
Panicula ampla, ramosissima, ramis omnibus bifidis, floribus laete roseis, foliis grandibus, rosulis pulchre virentibus gaudet et a praecedentibus [S. cantalicum et S. erubescens] haud aegre distinguitur.

Erstbeschreibung: Pierre Jules Fourreau  (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr. / Quelle Wikipedia

und Claude Thomas Alexis Jordan (* in Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar 1897 ) war ein  französcher Botaniker und Systematiker,  sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander

- dinaricum        Form von S. marmoreum ssp. marmoreum 

syn.: Sempervivum marmoreum var. dinaricum  Soó (1966)

IK: Sempervivum marmoreum subsp. marmoreum var. dinaricum (Beck) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 12: 115 (1966)

dinaricum = bezieht sich auf die Herkunft der Pflanzen Die Dinariden bilden den zentralen Teil der westlichen Balkanhalbinsel. Sie grenzen im Nordwesten an die Südostalpen, im Südosten an die Albaniden.

Originalbeschreibung:

Folia omnia longius acuminata, angustiora, caulina utrinque copiose glandulosa pilosa. Petala minora, 1 cm modo longa, angustissima, rosea, media parte intense rubra; filamenta rubra; antherae aurantiacae.
{diagnosis : Sempervivum schlehanii [var.] dinaricum Beck}

02.06.2014 02.06.2014 Sempervivum marmoreum subsp.
marmoreum var. dinaricum
Naturstandort Turija, Croatie,
 Gerard Dumont /  Sempervivophilia

- diplocyclum = Aennium diplocyclum

IK : Sempervivum diplocyclum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161

- divaricatum = Aichryson divaricatum

IK :Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- divaricatum fa. maximum = Aichryson laxum

IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- divaricatum var. politum = Aichryson divaricatum

IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- divaricatum var. pubescens = Aichryson divaricatum

IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- divaricatum var. punctatum = Aichryson punctatum

IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- divaricatum var. subvillosum = Aichryson parlatorei

IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- divaricatum var. villosum = Aichryson villosum

IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326

- dodrantale Willd = Aeonium dodrantale

IK : Sempervivum dodrantale Willd. Enum. Hort. Berol. 508.

- doellianum
( C.B.Lehmann)
 Form von  Sempervivum arachnoideum var. arachnoideum  ( doellianum)

syn.: Sempervivum arachnoideum var. doellianum (C.B.Lehm.) Jaccard                                                      

IK: Sempervivum arachnoideum var. doellianum (C.B.Lehm.) Jaccard, Catalogue de la Flore valaisanne, in Neue Denkschr. Allg. Schweiz. Ges. Gesammten Naturwiss. (Mem. Société suisse des Sciences naturelles), 34: I-LVI : 151-153 (1895)

doellianum =  gewidmet dem deutscher Botaniker J.C. Döll (1808-1885) botanischer Garten Karlsruhe, erster Sammler dieser Pflanze.

Mai 1998 Martin Haberer 1999 27.05.2015
Beatrix Bodmeier 2008 Anne Rahn 08.2008 Beatrix Bodmeier 03.09.2008

Erstbeschreibung:    Johann Georg Christian Lehmann (* 25. Februar 1792 in Haselau; † 12. Februar 1860 in Hamburg) war ein deutscher Botaniker. Sein botanisches Autorenkürzel lautet „C.B.Lehm.“.
Lehmann studierte Medizin in Kopenhagen und Göttingen und erwarb 1813 einen Doktorgrad in Medizin sowie 1814 einen Doktorgrad in Philosophie an der Universität Jena. Er wurde 1818 Professor für Physik und Naturgeschichte am Akademischen Gymnasium Hamburg, wo er ebenfalls die Stellung des Oberbibliothekars inne hatte. 1821 gründete er den Botanischen Garten in Hamburg, dessen Direktor er auch wurde. / Quelle: wie vor

- dolomiticum  S. dolomiticum Facchini (1855)

IK: Sempervivum dolomiticum Facchini, in Zeitschr. Ferdinandeum Tirol., Innsbruck, ser. 3, 4 : 56 (1854) ; et in Flora, Regensburg, 37: 482 (1854) 

Originalbeschreibung:

aus: Buch: Zeitschrift des Ferdinandeums für Tirol und Vorarlberg (Dritte Folge. Fünftes Heft.)  Seite: 98  

aus: Die Alpenpflanzen nach der Natur gemalt / Seboth, Graf, Petrasch / 1884 / S. 45  

   syn.:

1.) Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori

IK: Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{epsilon}dolomiticum")

 

2.) ? Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold

IK: Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold F., in Flora 37 : 482 (1854)

 

3.) ? Sempervivum oligotrichum Baker

IK: Sempervivum oligotrichum Baker, A Synopsis of hardy Sempervivum as found in cultivation, in Gardeners' Chronicle, New Ser. 12: 166 (1879)

Auf Dolomit und Eruptivgestein vorkommend. Ähnelt montanum, aber Rosetten dichter, Blätter spitziger, Haare an Rand und Spitze länger als auf Blattoberseite. Blütenblätter kürzer und breiter, rosa. Rosetten 2 - 4 cm Ø kugeliger, Blätter verkehrt-eilanzettlich, scharf zugespitzt, grün, an der Spitze braunrot, drüsenhaarig, Rand bewimpert. Ältere Blätter außen rot, >15 mm lang, 5 mm breit. Tochterrosetten an 2 cm langen Stolonen mit Blättern. Blütenstengel drüsig-behaart, mit lanzettlichen Blättern 5 - 15 cm hoch, 3 - 6 Blüten mit 2 cm Ø und 10 - 14 breit lanzettlichen Blütenblättern. Hellrosa, mit dunklerem Mittelnerv. Staubgefäße purpur, behaarter Fruchtknoten. Langsam wachsend, blühfaul, schwierig in Kultur.   

Die einzige Zeit, in der die Art gut bestimmt werden kann, ist die Blütezeit. S. dolomiticum blüht  aber nicht sehr häufig in der Natur.

Informationen von Manuel Werner:
S. dolomiticum kommt nicht nur in Südtirol vor, sondern auch in den Provinzen Belluno und Trentin.
S. dolomiticum verändert sich in der Kultivation so sehr, dass es dort kaum eindeutig zu erkennen ist.
Es wurde auch ein Hybrid zwischen S. dolomiticum und S. wulfenii von Mariangela Costanzo nachgewiesen.

27.05.2015 27.05.2015

Naturstandort  Rifugio Biella 2300m,

Gerard Dumont / Sempervivophilia

Naturstandort  Rifugio Biella 2300m, eingewachsen in einer Spalte des Dolomit  / Gerard Dumont / Sempervivophilia

Veronika Falkenstein 26.06.2009  Veronika Falkenstein 26.07.2014

- dolomiticum × montanum S. dolomiticum × montanum / aus Sammlung Andre Smits
weiteres nicht gefunden
Manuel Werner: bisher nur in Kultur bekannt, ob er auch natürlich vorkommt ?
26.05.2015 26.05.2015 Veronika Falkenstein 27.08.2013
- dolomiticum x wulfenii S. dolomiticum x wulfenii

Erstbeschreibung: Constanzo 2006 (in Cactus & Co. 1 (10):44-56)

Manuel Werner: Im Jahr 2003 entdeckter Mischling zwischen S. dolomiticum und S. wulfenii, auf 1950 m, Passo di San Pellegrino ( Provinz Trentino, Italien )

Nähere Angaben und Foto in Werner, M: Hauswurz-Arten der Alpen. Sempervivum und Jovibarba. In: Avonia 28:4 (2010), erschienen 20.01.2011" auf den Seiten 145 und 200

Veronika Falkenstein 15.08.2012 Olf Wagner 30.08.2014
- dolomiticum from Alto Adige Lokalform  S. dolomiticum from Alto Adige / übernommen aus sempervivum-liste.de

Aufsammlungsort:  Alto Adige (Italien)

Olivier Legros: dolomiticum 2370 m Italia/Alto Adige/Trentino/Pragser Dolomiten/Seekofel RH 3063/3

Olivier Legros 24.07.2014
 
- dolomiticum from Pragser Dolomiten Lokalform  S. dolomiticum from Pragser Dolomiten / übernommen aus sempervivum-liste.de
Aufsammlungsort:  Pragser Dolomiten (Italien)
Die Pragser Dolomiten sind eine Berggruppe der Dolomiten zwischen dem Pustertal im Norden, dem Gadertal im Südwesten und dem Höhlensteintal im Osten. (Aus wikipedia)
Rolf Volbon 04.05.2011
- dolomiticum from Seekofel Lokalform  S. dolomiticum from Seekofelhütte / übernommen aus sempervivum-liste.de und Sammluung Andre Smits
Aufsammlungsort:  Seekofelhütte (Italien)
Erwin Geiger:
Die Heimat dieser Art erstreckt sich in Italien von den Südost Alpen nach Südtirol und wächst dort auf Dolomit- und Basaltfelsen in etwa 1600 bis 2500 m Höhe. Die fast kugeligen Rosetten haben einen Ø von 1 – 5 cm und formen dichte Polster. Der angebotene Klon stammt aus dem Rufugio Bella. Gefunden bei der Seekofelhütte bei 2300 Höhenmetern.
27.05.2015 Erwin Geiger 03.06.2011 27.05.2015
- dolomiticum from Monte Tonale Lokalform  S. dolomiticum from Monte Tonale / aus Sammlung Andre Smits
 
Der Tonalepass (italienisch Passo del Tonale, deutsch veraltet: Tunölpass) ist ein 1884 m .hoher Alpenpass in Italien, etwa auf halber Luftlinie zwischen Trient und der Berninagruppe (Grenze zur Schweiz). In der Nähe liegt der Gipfel Monte Tonale / Quelle: Wikipdia
03.06.2014 03.06.2014
   
- domesticum  = Aichryson × aizoides var. domesticum (R.L. Praeger) E.C. Nelson (1994)  

IK: Sempervivum domesticum Praeger in Journ. Bot. 1927, lxv. 212

- dominii Form von S. pumilum  M. von Bieberstein ( Fl. Taur..-Caucas.. 1:381,1808)  / im Kaukasus Bezirk Terskij obrug;    / aus Sammlung Andre Smits

IK : Sempervivum dominii R. Konop & K. Konopova, New from Russia, in Houslekes, Journal of the Sempervivum Society 15(1): 4-11 (1984)

dominii : gewidmet dem tschechischen Botaniker  Karel Domin (1882-1952).

Originalbeschreibung:

Sempervivum dominii Konop et Konopova, sp. nova
Sempervivum pumilum M.-Bieb., quod speciei nostrae novae proximum, rosulia minoribus, surculis brevioribus, cautibus humilioribus, inflorescentiis paucifloris, minoribus, ramis brevioribus, petalis pubescentibus, alia modo coloratis bene differt.
Rosulae apertae, aggregatae, 2-3 cm in diam., foliis centra densis, extus laxiusculis formatae. Folia rosularum clare viridia, basi pallidiora, oblanceolata, apice mucronulata sed obtusiuscula, c. 10 mm longa, 3.5 mm lata, 1.5 mm crasse, supra planiuscula, subtus convexa, utraque facie dense glanduloso-puberula, margine ciliis inaequalibus, glandulosis, ad apicem folii usque 35 µm crassis instructa.
Surculi tenues, fusci, usque 3 cm longi, glanduloso-puberuli, laxe foliosi foliis cito emarcidis, late lanceolatis, parvis, dense glanduloso-puberulis, margine glanduloso-ciliatis (ciliae ad apicem folii ceteris crassiores).
Caulis 12-15 cm altus, rectus, dense glanduloso-puberulus. Folia caulina erecta, deltoideo-lanceolata, acuta, c. 12 mm longa, 5 mm lata, 2 mm crassa, utraque facie et margine glanduloso-puberula, viridi-rosea, ad apicem manifeste rosea (ciliae ad margines laterales 2.3× tenuiores quam ad apicem folii).
Inflorescentia 12-18-flora, 5-7cm diam, ramis 3, dense glandulose-puberulis, usque 5 cm longis. Alabastra ovata. Flores sessiles, 10-11-meri, 16-18 mm diam. Bracteae lineari-oblancealatae, acuminatae, c. 6×1 mm magnae, totae vel saltem ad apicem rubrae, glanduloso-puberulae. Calyx dense glanduloso-puberulus, 5 mm longus, in segmenta 10-11 divisus. Calycis segmenta ad dimidium coalita, rubra, late lanceolata, apice obtusa, extus dense, intus sparse glanduloso-puberula. Petala pallide rosea, stria media virida praedita, alba-marginata, basi albida et lineis longitudinalibus roseis ornata, linearilanceolata, acuta, ad apicem recurvata, c. 8 × 1 mm magna, extus et ad margines glanduloso-puberula (ciliae ad apicem petali ceteris 2-3× crassiores), intus glabrescentia. Stamina 20-22, c. 4 mm longa. Filamenta carminea, basi pallidiora, in dimidio inferiore glanduloso-puberula, ceterum glabra. Antherae late ovatae, pallide purpureae. Carpella c. 3.5 mm longa, dense glandulosa-puberula, viridia. Styli erecti, in dimidia superiore glabri, carminei. Squamae hypogynae obtusate quadratae.
Typus: Caucasus, distr. Terskij obrug: infra glaciem in valle ad ripam sinistram rivuli Irik, c. 2700 m s.m., legit 26.6.1981 Jaroslav Jasa; planta in horto in urbe Praha 1983 culta, in Herbario PR conservatur. PR - Department of Botany, Nat. Museum - Praha.
Locus alternus: in declivi lapidoso boreali montis Ceget in valle rivuli Baksan, 2800 m s.m., J. Jasa 27.6.1981.

 

Sempervivum dominii Konop & Konopova

A. Feuille rosulante. B. Feuille caulinaire. C. Bractée. D&E. Pétale. F. Carpelle.

[ill. ex protologo]

 

- dominii from Teberda-Dombai között

Form von S. pumilum  M. von Bieberstein ( Fl. Taur..-Caucas.. 1:381,1808)  / im Kaukasus Bezirk Terskij obrug;   

Lokalform  S.dominii from Teberda-Dombai között / 1600 m, Kaukasus, Rußland

Olivier Legros / 16.08.2008

- dumosum 

= Aichryson dumosum Lowe

IK :  Sempervivum dumosum Lowe Man. Fl. Mad. i. 328.

 dzhavachischvilii

 S. dzhavachischvilii M.Z. Gurgenidze (1969)

 / aus Sammlung Andre Smits

Vorkommen: Russland, östlicher Kaukasus,  kompakte Rosetten, Blätter spitz und dunkelgrün ,flaumhaarig,  Rückseiten  leicht purpur, Blüten rosa mit weißem Rand.

IK: Sempervivum dzhavachischvilii Gurgen., Generis Sempervivum species novae e Caucaso / New species of the genus Sempervivum from the Caucasus, in Notul. Syst. Geogr. Inst. Bot. Thbiliss., (Tbilissi, Géorgie) fasc. 27: 32-39 (1969)

Name: dzhavachischvilii" : benannt nach dem Sammler Mr. A. Dzhavachischvili.

Sempervivum dzhavachischvilii Gurgen.

 

 

1. Pétale. 2. Sépales. 3. Etamines. 4. Carpelle.

[ill. ex protologo]

Originalbeschreibung:

Planta perennis; 7-10(12) cm alta; caulis pilis glandulosis inaequilongis tectus. Folia rosulantia rosulas 3?5 cm in diam. formantia, lanceolata, apice acuminata, atroviridia, extus vix purpurea ad apicem atro-purpurea, 1,5-3,8 cm longa, saepe apice inflexo, utrinque pilis glandulosis brevibus vestita, caulina lanceolata, medio saepe vix angustata, basi lata, ad apicem sensim angustata, utrinque glanduloso-pilosa. Inflorescentia corymboso-umbellata, 20-25-flora, ramis pilis glandulosis inaequilongis tectis, pedicellis inaequilongis (0,5-1 cm longis), glanduloso-pilosis, floribus 2-2,3 cm in diam. 11-meris, calyce poculiformi, sepalis lineari-lanceolatis, sursum acuminatis, apice purpureis, extus pilis glandulosis inaequilongis tectis, intus a medio tantum breviter pubescentibus, petalis 1,3 cm longis, 2,5 mm latis, lineari-lanceolatis, sursum sensim acuminatis, incurvatis, intense purpureis, vix roseis, albo-marginatis, extus et margine pilis glandulosis intense purpureis vestitis, intus glabris, nitidis. Stamina 6,5-7,5 mm longa, filamentis atropurpureis, basi incrassatis, ad partem quartam glanduloso-pilosis, antheris oblongis, apice interdum cuspidatis, pallide purpureis, vix aurantiacis, carpellis 6,5 mm longis, viridibus, glanduloso-pilosis. Stylus pallide purpureus, glaber, squamis hypogynis quadrangularibus, medio saepe emarginatis.
{diagnose telle que reproduite dans Houselekes 11(3): 77}
Type : leg. A. Dzhavachischvili, 15/VII/1953, près de Gunib, Daghestan.

27.05.2015 27.05.2015 03.06.2014
Sally & Howard Wills 10.08.2002 Veronika Falkenstein 14.08.2007 Beatrix Bodmeier 14.04.2009

   
 

                                                                                       zurück zur Startseite Naturformen