G

Sempervivum  Arten

   

Stand November  2017

Register  Pflanzennamen und Synonyme    

   
   
 

 verwendet wird die Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld  1998

   

gültiger Name  ist blau hinterlegt

   
 

 IK = Index Kewensis Publication Report

   
  Zur Schnellsuche: Mit der Tastatur  Strg und F eingeben, dann den Namen eintragen
   
   
   
- gaudini  Form von S. grandiflorum  Haworth ( Revis Pl. Suc..,66,1821)

IK: Sempervivum gaudinii H.Christ, Verbreit. Pfl. Alpenkette, 79, n°67, 1866, in Neue Denkschrift der Schweiz Naturf. Gesellsch. (1867)

gaudinii = gewidmet dem schweizerischen  Botaniker J.F. Gaudin (1766-1833).

Georg Merkl:
Jean Gaudin (1766-1833) wurde als Sohn eines Pfarrers geboren. Nach seinem Studium wurde er auch Pfarrer und Lehrer der Naturgeschichte. Durch seine Verdienste in der Botanik wurde er 1820 als Professor nach Lausanne berufen.

aufgesammelt von Christ im August 1861, Felsen unterhalb der Spitze der Arietta.

02.06.2014 02.06.2014 Veronika Falkenstein 05.07.2013
 
Veronika Falkenstein 15.08.2012 Veronika Falkenstein 15.08.2012  
- gaudinii ssp. wulfenii      Form von S. grandiflorum  Haworth ( Revis Pl. Suc..,66,1821)

Sempervivum gaudinii subsp. wulfenii (Hoppe) Bonnie

IK: Sempervivum gaudinii subsp. wulfenii (Hoppe) Bonnier, Flore complète de France, Suisse et France, vol. 4: 60 (1911)

wulfenii =  gewidmet dem  österreichischen Botaniker F.X. von Wulfen (1728-1805), Autor von Flora Norica, der als erster Sempervivum globiferum beschrieben hat

- georgicum Form von S. transcaucasicum  C.W. Muirhead (Notes Roy.Bot.Gard Edinburgh 26: 284-285, 1965)

IK: Sempervivum georgicum Gurgenidze in Not. Syst. Geogr. Inst. Bot. Thbiliss., Fasc. 25, 10 (1965).

georgicum = Herkunft der Pflanze / Georgien

- gillianii Sempervivum gillianii C.W. Muirhead (1969)

Türkei , Zonguldak / felsige Kalksteinhänge /  Rosetten 4 - 6 cm Ø , kurze  Ausläufer, grün, mit spitzen tiefbraunen Spitzen,  Blüten bis 2,5 cm Æ / Blüten 13 - 15 - zählig,  grünlich gelb, Staubfäden violett verwandt mit  S. brevipilum

IK : Sempervivum gillianiae Muirhead in Notes Roy. Bot. Gard. Edinb. xxix. 26 (1969)

gillianii = gewidmet Me Gillian Meadows, Illustrator der ursprünglichen Veröffentlichungen von Muirhead.

Originalbeschreibung: Affinis S. transcaucasico sed foliis acuminatis apice recurvis et squamis rotundatis differt. Rosula 4-6 cm diam., semi-aperta, dense multifoliata. Stolones breves validis, brunneo-pubescentes. Folia rosularia oblongo-spathulata, breviter acuminata viridia, apice brunnea, recurvata, c. 3 cm longa, 1 cm lata et 3 mm crassa, utrinque breviter glanduloso-pubescentia, margine ciliata. Caulis florifer 12-15 cm altus, erectus, dense glanduloso-pubescens. Folia caulina numerosa, imbricata, oblongo-lanceolata, apice brunnea, leviter recurva, utrinque dense et breviter glanduloso-pubescentia. Inflorescentia densa, 5-6 cm diam., ramis 2-3-multifloris: alabastra acuta. Flores 2.5 cm diam., 13-15-meri, sessiles vel pedicellis 2-3 mm longis. Calyx cum receptaculo 5-6 mm longus, glanduloso-pubescens; segmenta ovato-lanceolata, acuta, viridia, apice purpurea, incurva, 3-4 mm longa 2 mm lata. Petala lineari-lanceolata, viridi-lutea, ad apicem purpurea, 1 cm longa, 2 mm lata, in pagina inferiore dense glanduloso-puberula, in superiore glabra vel parce glandulosa. Stamina 5 mm longa, filamenta atropurpurea, inferne dense glanduloso-pubescentia. Squamae rotundatae, fere contiguae, horizontales. Carpella 5 mm longa; ovaria c. 3.5 mm longa, viridia, utrinque dense glanduloso-puberula; styli 1-2 mm longi, valde divergentes, fere ad apicem pubescentes.
Type : leg. Davis & Coode, 03/VIII/1962, n° D38805A, de Kel Tepe au-dessus de Karabük ; Holotypus E (Edinbourg).

Sempervivum gillianii Muirhead

[ill. ex. Muihead Notes Roy. B.G. Ed. 1969]

 

Blühende Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii

Die grünlich-gelbe Farbe der Blütenblätter ist stabil, aber die Intensität und das Ausmaß der
 Staubgefäße rötlich Netze und Basis der Blütenblätter sind sehr variabel.

Foto Gerard Dumont - Sempervivophilia

Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii

samtigen Rosetten zur Spitze dezent gefärbt.

Foto Gerard Dumont - Sempervivophilia

-gillianii

 from Soğuksu
Lokalform S. gillianii from Soğuksu Millî Parkı (Typ PH8063)

Bei den Bezeichnungen PH ...   handelt es sich um Bezeichnungen von Dr. rer. nat. Philipp Neeff, bei seinen Aufsammlungen zu seiner Inaugural-Dissertation.


Sempervivum gillianii PH8063 ex Soğuksu Millî Parkı, 1531m

Erwin Geiger: Diese Rarität ist bislang kaum in Kultur. Die Heimat erstreckt sich vom Norden bis zur Mitte der Türkei,

vorwiegend in Nord Anatolien an felsigen Kalksteinhängen in 1800 bis 2100 m. Die Rosetten messen einen Durchmesser von 4 bis 6 cm Ø.

Der Nachwuchs sitzt an kurzen Ausläufern. Die Art ist mit Sempervivum brevipilum verwandt.

Erwin Geiger 17.05.2011 Veronika Falkenstein 07.06.2012
- gillianii 

 from Ilgaz Dagi
Lokalform S. gillianii cf. from Ilgaz Dagi (Typ PH8058) / Türkei

Es sind noch mehrere Klone von diesem Standort im Umlauf, kaum Unterschiede , daher nicht aufgeführt.

Horst Diehm:  das Kürzel  "cf " wird von Dr. Philipp Neeff in seiner Dissertation verwendet. Es bedeutet, dass der Status der Pflanze während der Feldstudien nicht ausreichend geklärt werden konnte.

Erwin Geiger: Gefunden wurde diese Lokalform auf dem Berg Ilgaz bei 2060 Metern. In dieser Region gedeiht auch

 S. armenum und Naturhybriden dieser beiden Arten sind wahrscheinlich. Wir sind uns bei diesem Klon bei der Artzugehörigkeit

noch nicht ganz sicher. Vielleicht handelt es sich hier sogar um einen Bastard mit S. armenum. Die angebotenen Pflanzen

stammen aus der Vermehrung von einer Rosette.

Veronika Falkenstein 07.06.2012 Erwin Geiger 29.06.2011 Erwin Geiger 11.08.2010
- gillianii

 from Soğuksu
 Lokalform S. gillianii from Soğuksu Millî Parkı (Typ PH8026) / Türkei

Es sind noch mehrere Klone von diesem Standort im Umlauf, kaum Unterschiede , daher nicht aufgeführt.

Erwin Geiger:
Sempervivum gillianii PH8026 ex Soğuksu Millî Parkı, 1531m

Diese Rarität ist bislang kaum in Kultur. Die Heimat erstreckt sich vom Norden bis zur Mitte der Türkei,

vorwiegend in Nord Anatolien an felsigen Kalksteinhängen in 1800 bis 2100 m. Die Rosetten messen einen Durchmesser

von 4 bis 6 cm Ø. Der Nachwuchs sitzt an kurzen Ausläufern. Die Art ist mit Sempervivum brevipilum verwandt.

Erwin Geiger 11.05.2011 Veronika Falkenstein  07.06.2012
- gillianii

from Valley
 Lokalform S. gillianii from Valley above Çırdak

Erwin Geiger: Diese Rarität ist bislang kaum in Kultur. Die Heimat erstreckt sich vom Norden bis zur Mitte der Türkei, vorwiegend in Nord Anatolien an felsigen Kalksteinhängen in 1800 bis 2100 m. Die Rosetten messen einen Durchmesser von 4 bis 6 cm Ø. Der Nachwuchs sitzt an kurzen Ausläufern. Die Art ist mit Sempervivum brevipilum verwandt. Die  Lokalform stammt aus einem Tal in der Höhenlage um 1700 m.

Erwin Geiger  12.05.2011 Veronika Falkenstein 28.04.2012 Veronika Falkenstein 07.06.2012
- giuseppii Sempervivum x giuseppii R.S. Wale (1941)  

Naturhybride S. arachnoideum x S. cantabricum

Sempervivum giuseppii Wale ist endemisch in den Kantabrischen Gebirge / Spanien.  In  der Regel wird sie  als Hybrid

von arachnoideum × cantabricum betrachtet. In der Tat ist die Interpretation der genaue Art dieser Pflanze schwierig.

IK: Sempervivum giuseppii Wale in Quarterly Bull. Alpine Gard. Soc. ix. 115 (1941).  

giuseppi = gewidmet  P. L. Giuseppi, Präsident der Alpine Garden Society, der erste Sammler der Pflanze / 1935

Originalbeschreibung:A S. cantabrico Huber rosula minore, rosularum foliis brevioribus puberulioribus obovatis pallide viridibus, caule florifero breviore, inflorescente minore differt.Rosula 2 cm. diam., subcompacta, pubescentissima, foliis exterioribus semiapertis. Rami propaginiferi graciles, circiter 6, usque 2 cm. longi. Folia rosularia 16 mm. longa, 7 mm. lata et 2.5 mm. crassa, obovata, acuminata, pagina superiore leviter convexa inferiore convexa, utrinque dense pubescentia pilis brevibus et validis, ciliis longis (usque 1.8 min.) et validis (in apice praecipue), pallide viridia, apice brunnea semper minima. Ramus florifer 12 cm. altus, gracilis. Folia caulina haud conferta, 20 mm. longa, 7 mm lata et 2 mm, crassa, ovato-oblongata vel ovato-lanceolata, cuspidata, puberula, valde ciliata, purpurea. Inflorescentia 3.5 cm. diam., compacta, pubescentissima, pilis usque 2 mm. longis, ramis duobus simplicibus, circiter 15 floribus instructa. Flores 2.3 cm. diam., rubri, pedicellis brevissimis. Alabastra ovoideo-acuta. Calyx 6 mm. longus, segmentis deltoideo-ovatis acutis 4 mm. longis 1.5 mm. latis et 0.6 mm. crassis. Petala 9, 10 mm. longa, 2.9 mm. lata, late lanceolata, apiculata, basi angustata, rubra, margine angustissima albida, dorso pubescentia, valde ciliata. Stamina 18, 4.0-4.5 mm. longa, filamentis inferne leviter glanduloso-pubescentibus rubris; antherae ovoideae acutae rubri-maculatae. Carpella 9,5 min. longa, ovariis 3.2 mm. longis extra leviter glanduloso-pubescentibus intus glabris, stylis 1.8 mm. longis pallide rubris. Squamae quadratae, 0.6 mm. longae, 0.6 mm. latae, lividae.
Type : leg. Dr. P.L. Giuseppi, 1935, sur la Peña Espigüete (cordillère cantabrique), dans des crevasses escarpées vers le sommet, 1520-1840 m ; Type dans l'herbier de Kew.

Erstbeschreibung: Royden Samuel Wale + Nov.1952 in Leicester / England. Englischer Alpenpflanzenspezialist, verfasste:  The Genius Sempervivum 1943 /  Quelle Zander

26.05.2015 Karl Adam 04.2009 Karl Adam 09.2008
27.05.2015 Manfred Rothmeier 27.05.2015

Sempervivum giuseppii Wale
1. Sépale, surface abaxiale. 2. Sépale, vue latérale. 3. Etamine. 4. Cil marginal de pétale.
5. Cil marginal de feuille caulinaire. 6. Pétale. 7. Cil marginal de feuille rosulante.
8. Feuille rosulante, vue latérale. 9. Feuille rosulante, section transversale.
10. Feuille rosulante, surface abaxiale. 11. Carpelle, vue latérale. 12. Ecaille hypogyne.
13. Bouton floral. 14. Feuille caulinaire, vue latérale. 15. Feuille caulinaire, surface abaxiale.
[ill. ex protologo]
Sempervivum giuseppii

an der östlichen Grenze des Vorkommens.

Naturstandort Alto Campoo 2100 m, (GDJ9302)

Foto Gerard Dumont - Sempervivophilia

Sempervivum giuseppii

Naturstandort Coriscao 2000 m, (GDJ 9316)

Foto Gerard Dumont - Sempervivophilia

- x giuseppii

 
from Coriscao
Lokalform  S. x giuseppii from Coriscao , Spanien / R.S. Wale (1941)  / Cordillere Cantabrique
Veronika Falkenstein 17.06.2013 Veronika Falkenstein 17.06.2013 Sally & Howard Wills 01.08.2002
- x giuseppii

 from Epinama
 Lokalform S. x giuseppii from Epinama

Epinama ist eine Ortschaft in den Picos de Europa in Spanien.

Veronika Falkenstein 15.08.2012 Veronika Falkenstein 15.08.2012
- x giuseppii

 
from Monte Cornon
Lokalform  S. x giuseppii from Monte Cornon ( = El Cornon) Spanien / Sierra Cordel / 2100 m
18.06.2013 Veronika Falkenstein 17.06.2013 18.06.2013
- x giuseppii

 
from Peña Espiquete
Lokalform  S. x giuseppii from Peña Espiquete, Spanien R.S. Wale (1941)

Erwin Geiger: Eine Naturhybride aus der Spinnwebhauswurz S. arachnoideum mit der spanischen S. cantabricum. Formt schnell dichte Tuffs mit stark bewimperten Rosetten. Hübsch ist die Frühjahrsfärbung der kugligen festen Rosetten mit dunkelbraunen Spitzen.


Sempervivum-liste.de: Pena Espigüete ist ein Berg in Nordspanien in der Region "Kastilien und León".

alle Veronika Falkenstein 08.07.12 15.07.2012 25.09.2012
- x giuseppii

 
from Peña Prieta
Lokalform  S. x giuseppii from Peña Prieta , Spanien  R.S. Wale (1941)   Cordillere Cantabrique
26.05.2015 26.05.2015
- glabrifolium Sempervivum glabrifolium Boriss.

Nordosten der Türkei, , Rosetten 2 - 6 cm Ø, zahlreiche Ausläufer, Blätter olivgrün, glänzend,  äußeren Blätter obere Hälfte    purpur gefärbt, Blüten  bis 15 cm hoch,  hellgelb bis grünlich, Staubfäden weiss ,verwandt mit S. armenum, jedoch viel kleiner und mit weissen Staubfäden

IK: Sempervivum glabrifolium Boriss., in Komarov Vladimir L., Flora SSSR, Izdatel'stvo Akademii Nauk SSSR, addenda 8 : 357 (1939)

Erstbeschreiber: Antonia Georgievna Borrisova ( Borisova) + 03.06.1903 in St Petersburg, +1970, Russische Botanikerin am Komarov Institut in Leningrad. Spezialgebiet: Systematik der Kulturpflanzen / Quelle Zander

Sempervivum glabrifolium Boriss.

[ill. ex Muirhead Notes Roy. B.G. Ed. 1969]

 -glabrifolium

 cf. from Mt. Aragac
S. glabrifolium cf. from Mt. Aragac

Erwin Geiger: Ein sensationeller Naturfund aus Armenien. Die Rosetten messen einen Durchmesser von etwa drei Zentimeter, sie besitzen relativ dickfleischige Blätter und erstrahlen in leuchtenden Grüntönen. Die längeren Ausläufer besitzen im zweiten Jahr eine Breite von bis zu einem Zentimeter! Wir haben noch keinen anderen Hauswurz mit ähnlichen Eigenschaften der Stolonen gesehen. Das "cf." steht für eine Pflanze, bei der man sich nicht sicher ist, was den korrekten Namen betrifft, jedoch der beschriebenen Art sehr ähnlich sind

Horst Diehm:  das Kürzel  "cf " wird von Dr. Philipp Neeff in seiner Dissertation verwendet. Es bedeutet, dass der Status der Pflanze während der Feldstudien nicht ausreichend geklärt werden konnte. Es gibt noch einige weitere Aufsammlungen von diesem Standort. Da kaum Unterschiede, nicht aufgeführt

Erwin Geiger 23.06.2010 Veronika Falkenstein 27.08.2012
-glabrifolium

 cf. from road Artvin
S. glabrifolium cf. from road Artvin to Verzirkoey

Erwin Geiger : Eine Aufsammlung aus der Provinz Artvin in Nordanatolien, Türkei. Mittelgroße, leuchtend grüne Rosetten mit glänzender Oberfläche. Der Nachwuchs sitzt an längeren Stolonen. Die Art S. glabrifolium ist bislang kaum in Kultur.

Veronika Falkenstein 11.04.2011 Erwin Geiger 08.2010 Veronika Falkenstein
04.09.2010
- glabrum Form von S. heuffelii  var. glabrum     Beck & Szyszyl.

syn.. Sempervivum glabrum ( Beck & Szyszylowicz ) A. Berger (1930)  und Sempervivum heuffelii var. glabrum Beck & Szyszyl.

IK: Sempervivum glabrum (Beck & Szyszyl.) A.Berger in Engler & Prantl, Die Natürlichen Pflanzenfamilien, Leipzig, ed. 2, vol. 18a (1930) / (tiré à part)Crassulaceae, Leipzig : 423 (1930)

- glaciale Form von S. montanum Linn. Sp. Pl. 465, 1753  ,  (  glaciale = nomen nudum )

IK:Sempervivum glaciale Braun ex J.Parn., Revision of the genus Jovibarba and consideration of the Sempervivum tectorum / Sempervivum marmoreum complex and Sempervivum montanum subsp. carpaticum, in Acta Botanica Hungarica 34(1-2): 218 (1988)

-glandulosum = Aeonium glandulosum (W.T. Aiton) P.B. Webb & S. Berthelot (1836)
- glaucum  Form von S. tectorum var. tectorum Linne / aus Sammlung Andre Smits

syn.: Sempervivum tectorum var. glaucum (Tenore) R.L. Praeger 

IK: Sempervivum glaucum Tenore Ind. Sem. Hort. Neap. ( 1830) 13.

27.05.2015 27.05.2015 18.06.2013
- globiferum Sempervivum  globiferum  Linne

Russland , Zentral - und Mitteleuropa. Rosetten sind meistens kugelig, geschlossen, kurze Ausläufer, Blätter drüsig bewimpert, grünlich, Spitzen oft rötlich braun

IK : Sempervivum globiferum Linne, Species Plantarum, ed. 1, 1: 464 (1753) [ed.2 : 665 (1762)]

syn.:

1.) Jovibarba globifera (L.) J.Parn.

IK: Jovibarba globifera (L.) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

 

2.) Sempervivum hirsutum Pollini

IK:  Sempervivum hirsutum Pollini, Flora Veronensis, vol. 2: 110, 114 (1822)

 

- globiferum

ssp. aghricum   

 

= Form von Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii (Muirhead)

Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit Tan & Sorger

IK: Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant Systematics and Evolution 154(1-2): 121 (1986)

- globiferum

ssp. allionii

Sempervivum globiferum ssp. allionii (Jord. & Fourr.) 't Hart & Bleij,

Name allionii : gewidmet dem Botaniker C. Allioni (1728-1804), Verfasser von  der 'Flora Pedemontana'

IK: Sempervivum globiferum subsp. allionii (Jord. & Fourr.) 't Hart & Bleij, Nieuwe namen in Sempervivum sect. Jovibarba (New combinations in the genus Sempervivum sect. Jovibarba), in Succulenta 78(1): 40 (1999)

Jovibarba allionii /  gültige Nomenklatur: Sempervivum globiferum ssp. allionii

Beschreibung: SW-Alpen von Frankreich bis Südtirol. Bildet dicht gefügte, flache, feste Matten aus gleichmäßig großen, bleichgrünen bis fast gelben, glänzenden Rosetten. Rosettengröße bis 2,5cm, geschlossen, fast kugelig. Blätter fein drüsig behaart. Blüten 6-strahlig, gelblich, jedoch ein fauler Blüher.  

Druck aus :Hippolyte Coste / Flore descriptive et illustrée de la France, de la Corse et des   contrées limitrophes, 1901-1906 / als  Jovibarba allionii (Jordan et Fourr.) D.A.Webb

Erstbeschreiber:

Pierre Jules Fourreau  (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr. / Quelle: Wikipedia

Claude Thomas Alexis Jordan (* Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar von 1897 ) war ein  französcher Botaniker und Systematiker,  sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Wikipedia

alle Volkmar Schara     Flora Frankreich 1901-1906

alle syn. von Sempervivum globiferum subsp. allionii (Jord. & Fourr.) 't Hart & Bleij:

1.) Diopogon allionii Jord. & Fourr.

IK: Diopogon allionii Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 46 (1868)

 

Diopogon allionii Jord. & Fourr.

 

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

2.) Sempervivum hirtum sensu Allioni

IK: Sempervivum hirtum sensu Allioni, Flora Pedemontana, Turin, vol. 3: tab. 65 fig. 1 (1785)

 

3.) Sempervivum allionii (Jord. & Fourr.) Nyman

IK: Sempervivum allionii (Jord. & Fourr.) Nyman, Conspectus florae europaeae, fasc. 2: 260 (1879)

 

4.) Sempervivum hirtum subsp. allionii (Jord. & Fourr.) Janchen

IK:Sempervivum hirtum var. allionii (Jord. & Fourr.) Burnat, Flore des Alpes-Maritimes, vol 4: 45, 288 (1906)

 

5.)Sempervivum hirtum var. allionii (Jord. & Fourr.) Burnat

IK: Jovibarba allionii (Jord. & Fourr.) D.A.Webb, Crassulaceae, in Heywood V.H.,Notulae systematicae ad Floram Europaeam spectantes II, in Separatum ad Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, 68: 197 (1963)

 

6.)Jovibarba allionii (Jord. & Fourr.) D.A.Webb

IK: Jovibarba globifera subsp. allionii (Jord. & Fourr.) J.Parn. in J.Parn. &C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of                       the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

 

7.)Jovibarba globifera subsp. allionii (Jord. & Fourr.) J.Parn.

IK: Jovibarba globifera subsp. allionii (Jord. & Fourr.) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of  the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

 

8.)Jovibarba hirta subsp. allionii (Jord. & Fourr.) Soó

IK: Jovibarba hirta subsp. allionii (Jord. & Fourr.) Soó, Systematisch-nomenklatorische Bemerkungen zur Flora Mitteleuropas mit Beziehungen zur südosteuropaïschen Flora, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin 83(3): 174 (1972)

 

9.)Diopogon arenarius subsp. allionii (Jord. & Fourr.) Leute

IK: Diopogon arenarius subsp. allionii (Jord. & Fourr.) Leute, Die Arten der Gattung Diopogon, in Verhandlungen der Zoologish-Botanischen Gesellschaft in Wien 105-106: 185 (1966)

 

10.)Diopogon hirtus subsp. allionii (Jord. & Fourr.) H.Huber

IK: Diopogon hirtus subsp. allionii (Jord. & Fourr.) H.Huber, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 2,  4(2):  104 (1963)

Sempervivum globiferum subsp. allionii

 

Naturstandort  Gorges sup. du Cians 1300 m, 97B31

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Sempervivum globiferum subsp. allionii

 

Naturstandort  Piamprato 2000 m, 97B21

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

alle Züchtungen und Lokalformen von

 Sempervivum globiferum ssp. allionii   ( syn. Jovibarba allionii )

siehe besondere Liste

  hier klicken

 

- globiferum

ssp. arenarium

 

Sempervivum globiferum ssp. arenarium(W.D.J.Koch) 't Hart & Bleij

IK:Sempervivum globiferum subsp. arenarium (W.D.J.Koch) 't Hart & Bleij, Nieuwe namen in Sempervivum sect. Jovibarba (New combinations in the genus Sempervivum sect. Jovibarba), in Succulenta 78(1): 40 (1999)

Jovibarba arenaria  gültige Nomenklatur: Sempervivum globiferum ssp.  arenarium 

Beschreibung /-Alpen. Die kugeligen     Rosetten sind sehr klein, erreichen einen Durchmesser von bis zu 2cm. Mit den kurzen, dünnen Ausläufern bilden sie sehr dichte Matten. Die Blätter sind sehr schmal, kahl, lichtgrün und oft im Herbst mit rotbraunen Blattspitzen. Der Blütenstand ist dicht, spindelförmig, 6-strahlig, gelblich. Auch ein fauler Blüher. 

Erstbeschreiber:  Wilhelm Daniel Joseph Koch (* 5. März 1771 in Kusel; † 14. November 1849 in Erlangen) war ein deutscher Botaniker und Mediziner. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „W.D.J. Koch“. Koch studierte in Jena und Marburg Medizin und erhielt 1795 das Physikat zu Trarbach und 1798 das von Kaiserslautern.
Bereits zu dieser Zeit war er jedoch auch botanisch aktiv. Zunächst gab er zwar „Entomologische Hefte“ (Frankf. 1803, 2 Lfgn.) heraus, dann aber schrieb er mit Zitz eine Flora der Pfalz: Catalogus plantarum florae palatinae (1814), und besorgte die neue Bearbeitung von Röhlings „Deutschlands Flora“. 1824 wurde er als Professor der Medizin und Botanik nach Erlangen berufen, wo er bis zu seinem Tode auch Direktor des Botanischen Gartens Erlangen war. Sein Hauptwerk ist die „Synopsis florae germanicae et helveticae“ (Frankf. a. M. 1837; 3. Aufl., Leipz. 1857), welche auch im Auszug als „Taschenbuch der deutschen und schweizer Flora“ (8. Aufl. von Ernst Hallier, das. 1881) erschien. Quelle Wikipedia
   

aus Florae Germanicae et Helveticae
Volumen XXIII / 1898
Druck aus : Otto Wilhelm Thomé / Flora von Deutschland , Österreich und der Schweiz (1885) / dargestellt ist (a) S. tectorum L. als Dach-Hauslauch  und (b) Sempervivum arenarium Koch (gelbe Blüte) als Sand - Hauslauch
                                     

                                                                                                                                 

Volkmar Schara / Typ Hillmann   Typ A    Typ B

Alle Synonyme von Sempervivum globiferum subsp. arenarium (W.D.J.Koch) 't Hart & Bleij

 

1 Sempervivum hirtum [var.] arenarium (W.D.J.Koch) Arcangeli

 IK: Sempervivum hirtum [var.] arenarium (W.D.J.Koch) Arcangeli, Compendio della Flora Italiana, ed. 2: 564 (1894) (pro "{beta}arenarium"

 

2. Jovibarba arenaria (W.D.J.Koch) Opiz

IK: Jovibarba arenaria (W.D.J.Koch) Opiz, Seznam Rostlin Kveteny Ceské, Malá encyklopedie nauk, vol. 10: 55 (1852)

 

3. Jovibarba arenaria subsp. arenaria

IK kein

 

4. Jovibarba globifera subsp. arenaria ( W.D.J.Koch) J. Pam

IK: Jovibarba globifera subsp. arenaria (W.D.J.Koch) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Ser. 2 n°3, in Botanical Journal of the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

.

5. Jovibarba hirta subsp. arenaria (W.D.J.Koch) J.Parn.

IK: Jovibarba hirta subsp. arenaria (W.D.J.Koch) J.Parn., Numerical analysis, its potential application in Jasione, Jovibarba and Sempervivum, in Moriarty C. (ed.), Taxonomy : putting plants and animals in their places, Dublin, Royal Irish Academy : 38 (1988)

 

6. Diopogon arenarius (W.D.J.Koch) Leute

IK: Diopogon arenarius (W.D.J.Koch) Leute, Die Arten der Gattung Diopogon, in Verhandlungen der Zoologish-Botanischen Gesellschaft in Wien 105-106: 185 (1966)

 

7. Diopogon arenarius subsp. arenarius

IK: kein

 

 

8. Diopogon hirtus subsp. arenarius (W.D.J.Koch) H.Huber

IK: Diopogon hirtus subsp. arenarius (W.D.J.Koch) H.Huber, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 2, 4(2): 105 (1963)

 

9. Diopogon arenarius subsp. pseudohirtus Leute

IK: Diopogon arenarius subsp. pseudohirtus Leute, Die Arten der Gattung Diopogon, in Verhandlungen der Zoologish-Botanischen Gesellschaft in Wien 105-106: 186 (1966)

 

10. Jovibarba globifera subsp. pseudohirta (Leute) Letz

IK:  Jovibarba globifera subsp. pseudohirta (Leute) Letz, Subspecies of Jovibarba globifera, in Thaiszia Journal of Botany, 8: 13-16 (1998

 

11. Jovibarba arenaria subsp. pseudohirta (Leute) Holub

IK: Jovibarba arenaria (W.D.J.Koch) Opiz subsp. pseudohirta (Leute) Holub in Holub & Pouzar, A nomenclatural analysis of the generic names of phanerogams proposed by F.M. Opiz in his Seznam Rostlin Kveteny Ceské, in Folia Geobotanica & Phytotaxonomica, Prague, 2: 422 (1967)

 

12. Sempervivum arenarium f. leiophyllum Domin

IK: Sempervivum arenarium f. leiophyllum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 124 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 15 (1932-33)

 

13. Sempervivum arenarium f. glandulosum Domin

IK: Sempervivum arenarium f. glandulosum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 124 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 2,15 (1932-33)

 

14. Sempervivum hirtum [var.] pumilum Bertoloni

IK: empervivum hirtum [var.] pumilum Bertoloni, Flora Italica, vol. 5: 113 (1842) (pro "{beta} pumilum")

 

15. Sempervivum hirtum f. minimum Domin

IK: Sempervivum hirtum f. minimum Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 14 (1932-33)

 

16. Sempervivum kochii Facchini

IK: Sempervivum kochii Facchini, in Zeitschr. Ferdinandeums Tirol, Innsbruck, ser. III, 4-5: 57 (1854-55) / Facchini, Flora Tiroliae Cisalpinae (Flora von Südtirol), in Haussmann F.B. ; Zur Flora Tirols 1, Wagner'schen Buchdruckerei, Innsbruck : 57 (1855)

Sempervivum globiferum subsp.  arenarium

Naturstandort Eisentratten, 850 m, GDJ98B17

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

Sempervivum globiferum subsp. arenarium

Naturstandort Lassach 950 m, GDJ98B15

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

alle Züchtungen und Lokalformen von

Sempervivum globiferum arenarium (W.D.J.Koch) 't Hart & Bleij  syn.: Jovibarba arenaria

siehe besondere Liste

  hier klicken

 

 

 

S. globiferum ssp.

 hirtum

 glabrescens

 Form von Sempervivum globiferum ssp. hirtum glabrescens

syn.: Jovibarba globifera subsp. glabrescens (Sabr.) Letz

=  Form von syn.: Sempervivum hirtum f. glabrescens Sabr 1882.

IK:Jovibarba globifera subsp. glabrescens (Sabr.) Letz, Vybrané Problémy Taxonomickej Diferenciácie rodov Sempervivum a Jovibarba v Európe, Prírodovedecká fakulta Univerzity Komenského, Thèse Bratislava : 184 pp. (1998)

Die Alpenpflanzen nach der Natur gemalt 

Seboth, Joseph, Tafel und Beschreibung

Graf, Ferdinand,

Petrasch, Jo / 1878

Deutschlands Flora in Abbildungen nach der Natur / Jacob Sturm Nürnberg 1809

alle Synonyme von Sempervivum globiferum subsp. hirtum (L.) 't Hart & Bleij .

1.) Sempervivum hirtum L.

IK:Sempervivum hirtum L., Amoenitates Academicae, vol. 4: Juslenius A.D., "Centuria I. Plantarum": §12, n° 33, p. 273 (1759)

 

2.) Sempervivum hirtum subsp. hirtum

IK: Jovibarba globifera subsp. hirta (L.) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

 

3.) Jovibarba globifera subsp. hirta (L.) J.Parn.

IK: Jovibarba globifera subsp. hirta (L.) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

 

4.) Jovibarba globifera subsp. hirta var. hirta

IK: (autonyme) ohne

 

5.) Jovibarba hirta (L.) Opiz

IK:Jovibarba hirta (L.) Opiz, Seznam Rostlin Kveteny Ceské, Malá encyklopedie nauk, vol. 10 : 54 (1852)

 

6.) Jovibarba hirta subsp. hirta

IK: (autonyme) ohne

 

7.) Jovibarba hirta var. hirta 

IK: (autonyme) ohne

 

8.) Sempervivum soboliferum [var.] hirtum (L.) Formánek

IK: Sempervivum soboliferum [var.] hirtum (L.) Formánek, Kvetena Moravy a rakouského Slezska, Prague 1(3) ou? 2: 856 (1892) (pro "{beta} hirtum")

 

9.) Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] hirtum (L.) Celak.

IK: Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] hirtum (L.) Celak., Prodromus der Flora von Böhmen, vol. 3: 605-607 (1874-75) (pro ". b hirtum")

 

10.) Diopogon hirtus (L.) Fuchs ex H.Huber

IK: Diopogon hirtus (L.) Fuchs ex H.Huber, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 2, 4(2): 104 (1963)

 

11.) Diopogon hirtus subsp. hirtus

IK: (autonyme) ohne

 

12.) Diopogon hirtus subsp. hirtus var. hirtus

IK: (autonyme) ohne

 

13.) Sempervivum hirtum subsp. euhirtum Dostal

IK: Sempervivum hirtum subsp. euhirtum Dostal, Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, ed. 1, vol. 2: 537 (1950)

 

14.) Sempervivum hirtum [var.] typicum Beck

IK: Sempervivum hirtum [var.] typicum Beck, Flora von Nieder-Österreich, vol. 2(1) : 667-668 (1892) (pro "{alpha} typicum")

 

15.) Diopogon austriacus Jord. & Fourr.

IK: Diopogon austriacus Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 46 (1868)

 

16.) Diopogon hirtus subsp. hirtus f. austriacus (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen

IK: Diopogon hirtus subsp. hirtus f. austriacus (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon, ed. 1: 153 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants (1974)

 

17.) Sempervivum austriacum (Jord. & Fourr.) Nyman

IK:  Sempervivum austriacum (Jord. & Fourr.) Nyman, Conspectus florae europaeae, fasc. 2: 260 (1879)

 

18.) Sempervivum hirtum var. austriacum (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen

IK: Sempervivum hirtum var. austriacum (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 810, 816 (1960)

 

19.) Sempervivum hirtum f. vulgaris Sabr.

IK: Sempervivum hirtum f. vulgaris Sabr., Correspondenz-Pressburg am 11 October 1882, in Oesterreichische Botanische Zeitschrift, Vienne, 32: 378 (1882)

 

20.) Sempervivum simonkaianum Degen

IK: Sempervivum simonkaianum Degen, Megjegyzések néhány keleti növényfajról (Bemerkungen über einige orientalische Pflanzenarten XLI Sempervivum simonkaianum n. sp., in Magyar Botanikai Lapok, Budapest, 1(5): 134-135 (1902)

 

Sempervivum globiferum subsp. glabrescens

 

Naturstandort Mt Kostelec près de Ducové, 150 m, 00B02

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

 

alle Züchtungen und Lokalformen von

 Sempervivum globiferum ssp. hirtum  ( syn.   Jovibarba hirta )

siehe besondere Liste 

  hier klicken

- globiferum ssp. glabrescens var.glabrescens

Form von Sempervivum globiferum ssp. hirtum glabrescens var. glabrescens

Kein IK gefunden

- globiferum  glabriusculum 

 

 Form von Sempervivum globiferum ssp. hirtum

Sempervivum globiferum  glabriusculum (Parlatore) 

IK: Sempervivum globiferum glabriusculum (Parlatore)

syn.:  Sempervivum hirtum [var.] glabriusculum Parlatore   / IK:  Sempervivum hirtum [var.] glabriusculum Parlatore in   Caruel T. & Parlatore F., Flora italiana / Flora ialiana continuata da Caruel, vol. 9: 33 (1890-93) (pro "{beta} glabriusculum Parlatore")

Die Bezeichnung ist verwirrend , da es die Populationen von  Sempervivum globiferum subsp. hirtum und die Population von Sempervivum globiferum subsp. arenarium verbindet.

- globiferum ssp. globiferum  

 

syn. Jovibarba

 sobolifera

Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

IK: (autonyme) // ! cf. 't Hart & Bleij, Nieuwe namen in Sempervivum sect. Jovibarba (New combinations in the genus Sempervivum sect. Jovibarba), in Succulenta 78(1): 40 (1999)

fast im gesamten Verbreitungsgebiet der Art, meistens in geringerer Höhe, kalkfliehend, auf sandigen Stellen , Rosetten 1 - 3 cm Ø, Blätter sehr fleischig ,bis 10 mm

Martin Haberer 26.01.2004 17.06.2013

Alle Synonyme von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

1.)Jovibarba globifera subsp. globifera sensu J.Parn.
IK:
 Jovibarba globifera subsp. globifera J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of the Linnaean Society, 103(3): 219 (1990)

 

2.) Diopogon globifer (L.) Leute

IK: Diopogon globifer (L.) Leute, Die Arten der Gattung Diopogon, in Verhandlungen der Zoologish-Botanischen Gesellschaft in Wien105-106: 182 (1966)

 

3.) Diopogon hirtus subsp. borealis H.Huber

IK: Diopogon hirtus subsp. borealis H.Huber, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 2, 4(2): 107 (1963) [nom. et stat. nov.]

 

4.) Jovibarba hirta subsp. borealis (H.Huber) Soó

IK: ovibarba hirta subsp. borealis (H.Huber) Soó, Systematisch-nomenklatorische Bemerkungen über kritische Taxa der mitteleuropäischen Flora, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 23(3-4): 380 (1977 publ. 1978)

 

5.) Sempervivum soboliferum Sims

IK:Sempervivum soboliferum Sims, in Curtis' Botanical Magazine 35: tab. 1457 (1812)

 

6.) Jovibarba sobolifera (Sims) Opiz

IK: Jovibarba hirta subsp. sobolifera (Sims) H.Müssel, Sempervivum und Jovibarba, Versuch einer systematischen Darstellung : 19 (1977)

 

7.) Jovibarba hirta subsp. sobolifera (Sims) H.Müssel

IK: Jovibarba sobolifera (Sims) Opiz, Seznam Rostlin Kveteny Ceské, Malá encyklopedie nauk, vol. 10: 54 (1852)

 

8.) Sempervivum hirtum [var.] soboliferum (Sims) Hazsl.

IK: Sempervivum hirtum [var.] soboliferum (Sims) Hazsl., Magyarhon edényes növényeinek füvészeti kézikönyve : 173 (1872) (pro "bsoboliferum")

 

9.) Sempervivum soboliferum f. majus Murany ex H.Jacobsen

IK: Sempervivum soboliferum f. majus Murany ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants: 820 (1960) (pro "major")

 

10) Sempervivum soboliferum subsp. typicum Pawlowska

IK:  Sempervivum soboliferum subsp. typicum Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska,vol. 7: 48 (1955)

 

11.) Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum Celak.

IK:Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum Celak., Prodromus der Flora von Böhmen, vol. 3: 605-607 (1874-75) (pro "agenuinum")

 

12.) Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum f. pumilum Celak.

IK: Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum f. pumilum Celak., Prodromus der Flora von Böhmen, vol. 3: 606 (1874-75) (pro "a genuinum f. {beta} pumila"

 

13.) Sempervivum soboliferum var. pumilum (Celak.) Domin

IK:empervivum soboliferum var. pumilum (Celak.) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 123 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 8 (1932-33)

 

Sempervivum globiferum subsp. globiferum

 

Naturstandort  Mts Krkonose, Gorges de la Jezira 400-450m, 00B01

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Sempervivum globiferum subsp. globiferum in Kultur

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

alle Züchtungen und Lokalformen von

 Sempervivum globiferum ssp. globiferum   ( syn. Jovibarba sobolifera )

siehe besondere Liste

  hier klicken

- globiferum

ssp. hirtum
 

 

Sempervivum globiferum ssp. hirtum (L.) 't Hart & Bleij

IK:Sempervivum globiferum subsp. hirtum (L.) 't Hart & Bleij, Nieuwe namen in Sempervivum sect. Jovibarba (New combinations in the genus Sempervivum sect. Jovibarba), in Succulenta 78(1): 40 (1999)


O-Alpen, Karpaten, Ungarn, Dalmatien, Albanien. Die Rosetten sind mittelgroß, bis zu 6cm breit, zahlreiche Seitensprosse an kurzen, fadenförmigen Ausläufern. Blätter ganz grün oder an den Spitzen gerötet. Es gibt auch wenige blaugrüne Formen. Der Blütenspross wird 15cm hoch, dicht beblättert. Der Blütenstand ist schopfig, vielblütig mit trichterförmigen blassgelb bis grünlichweißen Blüten.

Sempervivum hirtum L. 

aus Florae Germanicae et Helveticae 

Volumen XXIII / 1898

Atlas der Alpenblumen / Deutschen und Österreichischen Alpenverein /  Graz 1897

alle syn.:

1.) Sempervivum hirtum L.

IK:Sempervivum hirtum L., Amoenitates Academicae, vol. 4: Juslenius A.D., "Centuria I. Plantarum": §12, n° 33, p. 273 (1759)

 

2.) Sempervivum hirtum subsp. hirtum

IK: Jovibarba globifera subsp. hirta (L.) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L.  and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of   the Linnaean Society, 103(3): 219  (1990)

 

3.) Jovibarba globifera subsp. hirta (L.) J.Parn.

IK: Jovibarba globifera subsp. hirta (L.) J.Parn. in J.Parn. & C.Favarger, Notes on Sempervivum L. and Jovibarba Opiz in Chater A.O. Flora Europaea. Notulae Systematicae, Sér. 2 n°3, in Botanical Journal of the Linnaean Society, 103(3): 219  (1990)

 

4.) Jovibarba globifera subsp. hirta var. hirta

IK: (autonyme) ohne

 

5.) Jovibarba hirta (L.) Opiz

IK:Jovibarba hirta (L.) Opiz, Seznam Rostlin Kveteny Ceské, Malá encyklopedie nauk, vol. 10 : 54 (1852)

 

6.) Jovibarba hirta subsp. hirta

IK: (autonyme) ohne

 

7.) Jovibarba hirta var. hirta 

IK: (autonyme) ohne

 

8.) Sempervivum soboliferum [var.] hirtum (L.) Formánek

IK: Sempervivum soboliferum [var.] hirtum (L.) Formánek, Kvetena Moravy a rakouského Slezska, Prague 1(3) ou? 2: 856 (1892) (pro "{beta} hirtum")

 

9.) Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] hirtum (L.) Celak.

IK: Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] hirtum (L.) Celak., Prodromus der Flora von Böhmen,

vol. 3: 605-607 (1874-75) (pro ". b hirtum")

 

10.) Diopogon hirtus (L.) Fuchs ex H.Huber

IK: Diopogon hirtus (L.) Fuchs ex H.Huber, in Hegi G., Illustrierte Flora von MittelEuropa, ed. 2, 4(2):104 (1963)

 

11.) Diopogon hirtus subsp. hirtus

IK: (autonyme) ohne

 

12.) Diopogon hirtus subsp. hirtus var. hirtus

IK: (autonyme) ohne

 

13.) Sempervivum hirtum subsp. euhirtum Dostal

IK: Sempervivum hirtum subsp. euhirtum Dostal, Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, ed. 1,   vol. 2: 537 (1950)

 

14.) Sempervivum hirtum [var.] typicum Beck

IK: Sempervivum hirtum [var.] typicum Beck, Flora von Nieder-Österreich, vol. 2(1) : 667-668 (1892)  (pro "{alpha}  typicum")

 

15.) Diopogon austriacus Jord. & Fourr.

IK: Diopogon austriacus Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 46 (1868)

 

16.) Diopogon hirtus subsp. hirtus f. austriacus (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen

IK: Diopogon hirtus subsp. hirtus f. austriacus (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon,

ed.1: 153 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants (1974)

 

17.) Sempervivum austriacum (Jord. & Fourr.) Nyman

IK:  Sempervivum austriacum (Jord. & Fourr.) Nyman, Conspectus florae europaeae, fasc. 2: 260 (1879)

 

18.) Sempervivum hirtum var. austriacum (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen

IK: Sempervivum hirtum var. austriacum (Jord. & Fourr.) H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 810, 816 (1960)

 

19.) Sempervivum hirtum f. vulgaris Sabr.

IK: Sempervivum hirtum f. vulgaris Sabr., Correspondenz-Pressburg am 11 October 1882, in Oesterreichische Botanische Zeitschrift, Vienne, 32: 378 (1882)

 

20.) Sempervivum simonkaianum Degen

IK: Sempervivum simonkaianum Degen, Megjegyzések néhány keleti növényfajról (Bemerkungen über

einige orientalische Pflanzenarten XLI Sempervivum simonkaianum n. sp., in Magyar Botanikai Lapok, Budapest, 1(5):  134-135 (1902)

 

Sempervivum globiferum subsp. hirtum

Naturstandort  Mt Schöckl 1400 m, 98B38

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Sempervivum globiferum subsp. hirtum in Kultur

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

 

Sempervivum globiferum subsp. hirtum

Naturstandort Ramsau 1450 m, 98B40

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

alle Züchtungen und Lokalformen von

 Sempervivum globiferum ssp.hirtum  ( syn. Jovibarba hirta)

siehe besondere Liste

hier klicken

 

- globiferum
  
hirtellum

 

Sempervivum globiferum hirtellum (Schott ex Fuss)

 IK: Sempervivum globiferum  hirtellum (Schott ex Fuss) / nomen nudum von Schott

- globiferum
 ssp.ruthenicum
Form von S. ruthenicum  C.B.Lehm. & Schnittsp.

IK:Sempervivum globiferum subsp. ruthenicum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Boriss. in Komarov Vladimir L., Flora SSSR, Izdatel'stvo Akademii Nauk SSSR, vol. 9: 22 (1939) (pro "subsp. ruthenicum Koch 1843")

Beschreibung und Bilder siehe Naturformen R

- globiferum

 ssp. tatrensis 

Form von S.globiferum ssp tatrensis Domin 

Der Status und die Namensgebung sind umstritten

IK:Sempervivum tatrense Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 127 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 20 (1932-33)

syn. Sempervivum tatrense Domin

1.) Jovibarba globifera subsp. tatrensis (Domin) Letz

IKJovibarba globifera subsp. tatrensis (Domin) Letz, Vybrané Problémy Taxonomickej Diferenciácie rodov Sempervivum a Jovibarba v Európe, Prírodovedecká fakulta Univerzity Komenského, Thèse Bratislava : 184 pp. (1998)

 

2.) Jovibarba hirta subsp. glabrescens var. tatrensis (Domin) Soó

IK: Jovibarba hirta subsp. glabrescens var. tatrensis (Domin) Soó, Systematisch-nomenklatorische Bemerkungen zur Flora Mitteleuropas mit Beziehungen zur südosteuropaïschen Flora, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin 83(3): 174 (1972)

 

3.)Jovibarba hirta subsp. tatrensis (Domin) Á.Löve & D.Löve

IK:Jovibarba hirta subsp. tatrensis (Domin) Á.Löve & D.Löve, Some nomenclatural changes in the European Flora II, subspecific categories, in Bot. Notis. 114, 1: 53 (1961)

 

4.) Jovibarba hirta var. tatrensis (Domin) Konop & Bendak

IK:Jovibarba hirta var. tatrensis (Domin) Konop & Bendak, in Skalnicky (Rock Garden Plants), Bulletin du Rock Garden Club de Prague, (11)1: 33 (1981)

 

5.)Sempervivum hirtum subsp. tatrense (Domin) Dostal

IK: Sempervivum hirtum subsp. tatrense (Domin) Dostal, Kvetana CSR, Flora of Czechoslovakia, vol. 2: 537 (1950)

 

6.) Sempervivum hirtum var. tatrense (Domin) Pawlowska

IK: Sempervivum hirtum var. tatrense (Domin) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, vol. 7: 294 (1955)

 

7.) Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. tatrense (Domin) Pawlowska

IK: Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. tatrense (Domin) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, vol. 7: 48 (1955)

 

8.) Sempervivum hirtum var. transsylvanicum Andrae

IK: Sempervivum hirtum var. transsylvanicum Andrae, Beiträge zur Kenntniss der Flora des südlichen Banates, der banater Militärgrenze und Siebenbürgens, in Botanische Zeitung, Berlin, 11: 472 (1853)

 

9.) Sempervivum preissianum f. minus Domin

IK:Sempervivum preissianum f. minus Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 22 (1932-33)

- globiferum 

ssp.
 
hirtellum

 

Sempervivum globiferum hirtellum (Schott ex Fuss)

 IK: Sempervivum globiferum  hirtellum (Schott ex Fuss) /nomen nudum von Schott

- globiferum

ssp. neilreichii
 

 

Sempervivum globiferum neilreichii (Schott) 

IK:Sempervivum globiferum §neilreichii (Shott) / /nomen nudum von Schott

- globiferum

ssp. 
raripilum
 

 

Sempervivum globiferum raripilum (Beck)

IK: Sempervivum globiferum raripilum (Beck) /nomen nudum von Beck

- globiferum

var. ruthenicum
 
 Form von S. ruthenicum  C.B.Lehm. & Schnittsp.

syn. S. globiferum var. ruthenicum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen

IK: Sempervivum globiferum var. ruthenicum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) H.Jacobsen, Das Sukkulentenlexicon, ed. 1 (1970) / (traduc. anglaise) Glass L. trad., Lexicon of Succulent Plants, ed. 1 : 362 (1974) (pro var. ruthenicum Koch.)

- globosiforme  ? /  weiteres nicht gefunden
- glutinosum        = Aeonium glutinosum (W.T. Aiton) A. Berger (1930)

IK : Sempervivum glutinosum Ait. Hort. Kew. ed. I. ii. 147.

- gomerense     = Aeonium gomerense (R.L. Praeger) R.L. Praeger (1929)

IK : Sempervivum gomerense Praeger in Trans. & Proc. Bot. Soc. Edin. xxix. 205 (1925

- goochiae       = Aeonium goochiae

IK : Sempervivum goochiae (Webb & Berth.) Christ in Engl. Bot. Jahrb. ix. 161 (1888)   2. Eintrag: Sempervivum goochiae Webb & Berth. Phyt. Canar. i. 190.

- gorgoneum = Aeonium gorgoneum

IK :Sempervivum gorgoneum Schmidt ex Cout. Herb. Gorg. Cat. i. 285 (1914)

- gracile          = Aeonium dodrantale

IK : Sempervivum gracile Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161  

- grandiflorum

Sempervivum grandiflorum A.H. Haworth (1821)

Nordwesten Italien, Südwesten Schweiz,  Ähnelt S. tectorum, ist durch dunkelgrüne Farbe und drüsige Behaarung unterschieden, ferner durch sehr lange, beblätterte Stolonen und harzigen Geruch. Rosetten meist 5 - 10 cm Ø, vereinzelt bis 22 cm. Rosettenblätter länglich, keilförmig, drüsig behaart und bewimpert, zur Spitze hornartig. Tochterrosetten an 7 - 22 cm langen, schlanken Stolonen. Blütenstand 15 - 30 cm hoch, drüsenzottig behaart. Blüten Ø 2 - 5 cm. 10 - 15 Blütenblätter, goldgelb bis grünlichgelb., an der Basis violettpurpurn. Die Blumenblätter überragen die Kelchblätter um das Dreifache. Blüht Juli-August

IK : Sempervivum grandiflorum Haw., Revisiones Plantarum Succulentarum : 66 (1821)

Erstbeschreibung: Adrian Hardy Haworth, * 19.04.1768 in Hull, + 24.08.1833 in Chelsea/London, Englischer Gärtner, Botaniker und Entomologe, sein bot. Kürzel lautet Haw. / Quelle Zander

Synonyme von Sempervivum grandiflorum Haw :

1.) Sempervivum gaudinii H.Christ

IK: Sempervivum gaudinii H.Christ, Verbreit. Pfl. Alpenkette, 79, n°67, 1866, in Neue Denkschrift der Schweiz Naturf. Gesellsch. (18679

 

2.) Sempervivum braunii subsp. gaudinii (H.Christ) Vaccari

IK:Sempervivumbraunii subsp. gaudinii (H.Christ) Vaccari, Il Sempervivum gaudini e la sua distribuzione nelle Alpi, in Annali di Botanica di Roma, Prof. Pirotta, 3(2): 29 (1905) (pro "subsp. gaudinii (H.Christ) Nyman ex Vaccari")

 

3.) Sempervivum wulfenii subsp. gaudinii (H.Christ) Nyman

IK: Sempervivum wulfenii subsp. gaudinii (H.Christ) Nyman, Conspectus Florae Europaea., Supplementum, Suppl. 1: 127 (1884)

 

4.) Sempervivum grandiflorum var. vallesiacum Chodat & Massey

IK: Sempervivum grandiflorum var. vallesiacum Chodat & Massey, Quelques hybrides de l'Entremont (in Observations faites à la Linnaea 1923-1925), in Bulletin de la Société Botanique de Genève, serie 2, 17: 218 (1926)

 

5.) Sempervivum luteum Haller

02.06.2014 Manfred Rothmeier 02.06.2014
Beatrix Bodmeier 13.04.2009 Manfred Rothmeier Manfred Rothmeier

 Lokalformen von

 Sempervivum grandiflorum

siehe besondere Liste

hier klicken

grandiflorum 

f. albiflorum

Sempervivum grandiflorum f. albiflorum ex Anchisi

IK: Sempervivum grandiflorum Haw. f. albiflorum ex Anchisi, in Plantes de Montagne, Bulletin de la Société des Amateurs de Jardins Alpins, 5(79): 346-358(1971)

S. grandiflorum f. albiflorum ist eine nicht gültige Veröffentlichung, der Name erscheint in der Züchtungsliste eines botanischen Gartens. Die Blüten sind nicht weiß, sondern nur blasser als bei S. grandiflorum. Vermutlich handelt es sich um eine Rückkreuzung. Eventuell handelt es sich um einen Klon, der von Anchisi gesammelt wurde.

grandiflorum

 f. grandiflorum

Large Typ

Sempervivum grandiflorum f. grandiflorum / Large Typ  /  Botanischer Garten Neuchatel

Kein IK /   Eine Bezeichnung ohne botanischen Wert. Es wurde eine Form beschrieben, die angeblich noch größere Blüten hatte, als normal.

Erwin Geiger: Dieser attraktive Klon stammt vom Botanischen Garten Neuchatel. Er ist sehr kompakt, mit mittelgroßen bis kleineren Rosetten. Besonders zur Blütezeit eine wahre Augenweide.

26.05.2015 Erwin Geiger 02.06.2012 26.05.2015
- grandiflorum × arachnoideum

= S. x vaccarii

=  S. x vaccarii  Vaccari

Naturhybride  von   Sempervivum arachnoideum × Sempervivum grandiflorum

IK: 1.)  Sempervivum × vaccarii Vaccari, Il Sempervivum gaudini e la sua distribuzione nelle Alpi, in Annali di Botanica di Roma, Prof. Pirotta, 3(2): 39 (1905)                                                                                                                                         

2.) Sempervivum ×vaccarii Wilczeck in Wilczeck, Vaccari L. & Maillefer, Contribution à la flore valdôtaine, in Bull. Soc. Bot. Ital.(1903) [nom. nud.]

Originalbeschreibung:

Annali di Botanica di Roma, Prof. Pirotta,  (1905)

Name "vaccarii" : gewidmet dem italienischen Botaniker   Lino Vaccari. / Vorkommen Provence-Alpes-Côte d'Azur Frankreich / diese Naturhybride ist nicht ungewöhnlich und kommt am häufigsten von allen "Grandiflorum - Hybriden" vor.

02.06.2014 02.06.2014 26.05.2015

Sempervivum ×vaccarii

Naturstandort  Piamprato 1950 m, 97B19

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

- grandiflorum × ciliosum   weiteres nicht gefunden / aus Sammlung Andre Smits
02.06.2014 02.06.2014

                        grandiflorum × montanum

 

 = S. x christii

S. x christii F.O.Wolf

Naturhybride von Sempervivum grandiflorum × Sempervivum montanum

Rosetten bis 2 cm Ø, drüsig behaart und schwach bewimpert, Blätter grün, oft mit purpurbraunen Spitzen. Variiert auch in der Behaarung, die mehr oder weniger vorhanden ist. Blütenfarbe ist nicht konstant, meist purpur mit gelben Spitzen.

syn.: = Sempervivum grandiflorum × Sempervivum montanum

IK 1 : Sempervivum christii Praeger in Trans. & Proc. Bot. Soc. Edin. xxix. 204 (1925 )

IK 2 : Sempervivum ×christii Th.Wolf, Notice sur quelques plantes nouvelles ou rares pour le Valais, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, fasc. 16-18, "1887-89" : 29 (1890) 

christii = gewidmet dem schweizer Botaniker H. Christ ( 1833 - 1933) 

03.06.2014 03.06.2014 27.05.2015
alle Veronika Falkenstein 22.07.2012 21.06.2009 15.06.2013
- grandiflorum × tectorum

=S. × hayekii

=  S. × hayekii G.D. Rowley (1958)

Naturhybride von Sempervivum grandiflorum × Sempervivum tectorum

IK:Sempervivum ×hayekii G.D.Rowley in H.Jacobsen & G.D.Rowley, Some name changes in succulent plants Part IV, in National Cactus & Succulent Journal, 13(4): 76 (1958)

Sempervivum ×hayekii

 

Naturstandort  Valtournenche, Breuil 2100 m

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Sempervivum ×hayekii 

Blüte in Kultur

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

Lokalformen siehe Naturformen H

   

- grandiflorum × wulfenii -

= S  x alidae      

= S. × alidae  B. J. M. Zonneveld (1986) 

in Kultur erzielt von B.J.M. Zonneveld  1986  / Kreuzung aus S. wulfenii x S. grandiflorum    

alidae bezieht sich auf den Namen der Ehefrau des Züchters: Alida Petronella van Leeuwen-Zonneveld                                                                                                             

IK:Sempervivum × alidae Hort. ex Zonn., The missing hybrid Sempervivum ×alidae, in British Cactus and Succulent. Journal 4(3):   65 (1986)

27.05.2015 27.05.2015 27.05.2015
Veronika Falkenstein 04.2009 Veronika Falkenstein 26.06.2010 Veronika Falkenstein 01.2009
Manfred Rothmeier Manfreed Rothmeier Erwin Geiger 07.05.2011

Originalbeschreibung :   Rosula inter parentes valde media, 4-7 cm diam. Folia rosularia 2-3 cm longa et 0.8-1 cm lata, utrinque leviter pubescentia, apice minimis leviter rubris, margine ciliata. Rami propaginiferi valides sunt. Petala viride-lutea, ad basi purpurea. Filamenta atropurpurea, inferne glanduloso-pilosa, antherae flavae. Floret inter parentes VI.

Diese Pflanze wird in der Natur wahrscheinlich nicht vorkommen, da die Verbreitungsgebiete der Eltern sich kaum berühren. Nach dem aktuellen Stand des Wissens, ist Sempervivum × alidae eine Pflanze von künstlicher Herkunft, unbekannt in der Natur, also eine einzelne Sorte und keine Naturform. Daher müsste sie eigentlich als normale Züchtung aufgeführt werden.

- grandifolium syn. von S. grandiflorum A.H. Haworth (1821)
- greiggii weiteres nicht gefunden / Hort.
- grex = S. × barbulatum H.W. Schott (1853)  /

 (
arachnoideum × montanum) R.L. Praeger (1932)
- grex = S. × fauconnettii  Reuter (1861)

(arachnoideum × tectorum) R.L. Praeger (1932)
- grex Form von S. stenopetalum C.B.Lehmann & Schnittspahn (Flora 38:18,1855)

 (montanum × tectorum) R.L. Praeger (1932)

 syn. : S. × schottii  C.B. Lehmann & G. Schnittspahn, non. J.G. Baker (1860)

 

- grex Form von S. x rupicola  A. Kerner ( Zeitschr. Ferdinandeums Tirol ser.3, 15: 270, 1870)

(montanum × wulfenii) R.L. Praeger (1932)

syn. : S.× rupicolum nm. rupicolum A. Kerner (1870)

- grimmeri weiteres nicht gefunden / Hort./ aus Sammlung Andre Smits
26.05.2015 26.05.2015
- grinensis weiteres nicht gefunden / Hort. ex Hort. Bot. Belg.
- guillemottii Form von S. tectorum var. tectorum Linne / aus Sammlung Andre Smits

IK : Sempervivum guillemotii Lamotte, Communication à la Société, in Bulletin de la Société Botanique de France, III, Session extraordinaire à Clermont-Ferrand : 457-458 (1856)

27.05.2015
- guillemottii var. cebennense 

Form von S. tectorum var.tectorum Linne

 syn.: Sempervivum guillemotii [var.] cebennense (Lamotte) Rouy & E.G.Camus

IK: Sempervivum guillemotii [var.] cebennense (Lamotte) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 138 (1901) (pro "{beta} cebennense")

-gurgenidzeae

 

Sempervivum gurgenidzeae Priszter

IK: Sempervivum gurgenidzeae Priszter 1991 (Protologus mihi ignotus)

gewidmet der georgischen  Botanikerin  M.Z. Gurgenidze.

Eine Art aus dem Großen Kaukasus von Georgien . Diese Art wurde von fast allen taxonomischeen Datenbanken übersehen. Hat große Ähnlichkeit mit S. transcaucasicum Muirhead / Quelle: Joachim Thiede / Hamburg  / Eggli Band 4

   

                                                                                                zurück zur Startseite Naturformen