S

Sempervivum  Arten

   

Stand Januar 2018

Register  Pflanzennamen und Synonyme    

   
   
 

 verwendet wird die Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld  1998

   
 

gültiger Name  ist blau hinterlegt

   
 

 IK = Index Kewensis Publication Report

   
 

 

  Hinweis: Bei den Bildern ohne Autorenangabe handelt es sich um Bilder, die von mir aufgenommen wurden. In den letzten 5 Jahren habe ich fast die komplette Sammlung  von Andre Smits in Belgien fotografiert ( ca. 8000 Fotos). Da viele Sammler von ihm Pflanzen bezogen haben, habe ich auch die Pflanzen aufgeführt, bei denen offensichtlich Unstimmigkeiten vorliegen.
   
- sabanum Sempervivum sabanum (falsche Schreibweise ) / richtig sabaudum
- sabaudum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum sabaudum A. Jordan & J. Fourreau (1868)   und syn.: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. glaucum (Ten.) Dalla Torre & Sarnth. 

Vorkommen Département Haute-Savoie/  Rhône-Alpes / einfache Form von Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. glaucum / Nomenklatur ist überflüssig.

IK: Sempervivum sabaudum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 29 (1868)

- sanguineum Form von Sempervivum arachnoideum

Sempervivum sanguineum Jeanb. & Timb.-Lagr. / wird oft als Cultivar Sempervivum 'Sanguineum' geführt

syn.: Sempervivum arachnoideum var. tomentosum (C.B.Lehm. & Schnittsp.) Rouy & E.G.Camus

IK:Sempervivum sanguineum Jeanb. & Timb.-Lagr., Le Massif du Laurenti ancien Donezan, in Bulletin de la Société des Sciences Physiques et Naturelles, Toulouse, tome 3: 558 ("1875-76" publ. 1879)

- saundersii = Aeonium saundersii

IK: Sempervivum saundersii Christ. in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161

- saxosum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum saxosum A. Jordan & J. Fourreau  / Vorkommen La Grave Hautes Alpes / Frankreich

 

Sempervivum saxosum Jord. & Fourr.

 

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

 

 

- schlehanii  Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii Schott  /  syn.: Sempervivum marmoreum Griseb.

Balkan / Rosetten 5 – 10 cm Ø, offen, ziemlich flach, gewöhnlich kurz. Die Typische Unterart umfasst Pflanzen mit sehr spitz zulaufenden, kahlen Blättern und Kronblättern mit einem deutlichen, weissen Rand. S. brunneifolium, von Degen bei Trikule nahe Svinitza im Süden von Ungarn gesammelt, wurde zuerst von Praeger (1932) als S. schlehanii fa. brunneifolium beschrieben. Es unterscheidet sich von typischen S. schlehanii durch die einheitlich braun gefärbten und ausgewachsen völlig kahlen Blätter, die im Winter oft rot werden. 

IK:Sempervivum schlehanii Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, 3: 12 (1853)

03.06.2014 03.06.2014
- schlehanii   var. assimile Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii var. assimile (Schott) Domin

IK:Sempervivum schlehanii var. assimile (Schott) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 34 (1932-33)

syn.: Sempervivum assimile Schott, Österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 3: 19-20 (1853)

Erstbeschreibung: Heinrich Wilhelm Schott (getauft 7. Januar 1794 in Brünn; † 5. März 1865 in Wien) war ein österreichischer Botaniker und Gärtner. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „Schott“. Schott nahm zwischen 1817 und 1821 an der Österreichischen Brasilien-Expedition teil und wurde 1828 zum Hofgärtner in Wien ernannt. Ab 1845 bis zu seinem Tode fungierte Schott als Direktor der Hofgärten und der kaiserlichen Menagerie. 1852 leitete er auch die Umgestaltung des Schönbrunner Schlossparks in eine teilweise englische Anlage. Bekannt wurde Schott insbesondere durch die Erforschung der Alpenflora, wobei er den Alpengarten im Belvedere begründete. Darüber hinaus bereicherte er die Wiener Hofgärten durch seine Sammlungen in Brasilien / Quelle: Wikipedia

- schlehanii   var.blandum Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii [var.] blandum (Schott) Hayek  und syn.: Sempervivum blandum Schott

IK: Sempervivum schlehanii [var.] blandum (Schott) Hayek, Prodromus Florae Peninsulae Balcanicae, I-II: 619 (1924-27) – Verlag des repertoriums, in Feddes Repertorium Specierum Novarum Regni Vegetabilis, Berlin, 30 (1-3) (1924-33) (pro "B. blandum")

- schlehanii   var. dimorphum Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii var. dimorphum Domokos  / und syn. Sempervivum schlehanii var. dimorphum Domokos (1936)  / Sempervivum matricum Letz, ined. (1998) / und Sempervivum schlehanii auct. non H.W. Schott  / Sempervivum matricum Letz, ined. (1998)

Bilder siehe Naturformen M / Sempervivum marmoreum ssp. matricum (Letz)

IK: Sempervivum schlehanii var. dimorphum Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 38 (1936)

- schlehanii   var.   dinaricum Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schleehanii var. dinaricum Beck (1923)   / Sempervivum marmoreum var. dinaricum (Beck) Soó (1966)   / Sempervivum marmoreum subsp. marmoreum var. dinaricum (Beck) Soó

IK: Sempervivum schlehanii [var.] dinaricum Beck, Flora Bosne, Hercegovine I bivseg sandžaka Novog Pazara 4, in Glasn. Zemaljsk. Muz. Bosni Hercegovine, Sarajevo, 35: 57, 129 (1923) (pro "{gamma} dinaricum")

näheres und Bilder siehe Naturformen M   - Sempervivum marmoreum ssp. marmoreum var. dinaricum (Beck) Soó

- schlehanii   var.       genuinum Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii var. genuinum Domin / Name illegal im Rahmen des Internationalen Codes der Nomenklatur

IK:  Sempervivum schlehanii var. genuinum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 34 (1932-33)

- schlehanii   var.tokajense Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii var. tokajense Domokos  und syn.  Sempervivum marmoreum [subsp. matricum] var. angustissimum Priszter  /

 IK: Sempervivum schlehanii Schott var. tokajense Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 39 (1936)

03.06.2014 03.06.2014 Veronika Falkenstein 05.09.2010

- schlehanii   var. typicum  Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii var. typicum Domin ex Soó / Name illegal im Rahmen des Internationalen Codes der Nomenklatur

IK: Sempervivum schlehanii Schott var. typicum Domin 1932 ex Soó, A Magyar Flóra és Vegetáció Rendzertani-növényföldrajzi Kézikönyve, Synopsis systematico-geobotanica Florae Vegetationisque Hungariae, vol. 2: 265 (1966)

- schlehanii  f.    brunneifolium Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii f. brunneifolium Praeger  / oft auch als Sempervivum marmoreum 'Brunneifolium'  in Umlauf

IK:Sempervivum schlehanii f. brunneifolium Praeger, an Account of the Sempervivum group: 60 (1932)

02.06.2014 02.06.2014
- schlehanii   f. rubrifolium Form von  Sempervivum marmoreum ssp . marmoreum  Praeger

Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger / oft auch als  Sempervivum marmoreum 'Rubrifolium'  im Umlauf

IK:Sempervivum schlehanii f. rubrifolium Praeger, an Account of the Sempervivum group : 61 (1932)

26.05.2015 26.05.2015
-x schnittspahnii Form von  Sempervivum x fauconnetti Reut. Cat. Pl. Vasc. Genev. ed. II. 298 ,1832

Sempervivum x schnittspahnii Lagger (1858)  / Sempervivum × fauconnettii nm. fauconnettii Reuter (1861)

und syn. Sempervivum ×piliferum n-subsp. piliferum 

=Naturhybride von  Sempervivum arachnoideum × Sempervivum tectorum subsp. tectorum

IK: Sempervivum ×schnittspahnii Lagger, in Flora, Regensburg, 41: 659 (1858)

27.05.2015 27.05.2015
- x schottii Form von Sempervivum x stenopetalum C.B.Lehm. & Schnittsp.

Sempervivum ×schottii C.B.Lehm. & Schnittsp.

Sempervivum schottii C.B. Lehmann & G. Schnittspahn (1860) [Incorrect rank]  / Sempervivum × schottii nm. schottii C.B. Lehmann & G. Schnittspahn, non. J.G. Baker (1860)

=Naturhybride von Sempervivum montanum × Sempervivum tectorum

IK: Sempervivum ×schottii C.B.Lehm. & Schnittsp., in Berichte Offenbacher Vereins Naturkunde 1: 35 (1860)

Originalbeschreibung:: Pyrénées, Alpes.
Sans être rare, ce type de croisement ne génère généralement que des individus ponctuels ici et là et non de véritables populations comme dans le cas des croisements Sempervivum arachnoideum × tectorum (Sempervivum ×piliferum Jord.) et Sempervivum arachnoideum × montanum (Sempervivum ×barbulatum Schott). La raison en est peut-être simplement que, de ces trois espèces, Sempervivum montanum a tendance à présenter in situ la floraison la plus précoce (surtout sa var. burnatii) et Sempervivum tectorum la plus tardive. De plus, la fréquence maximale de ces deux plantes se situe à des altitudes différentes, nettement plus basse pour Sempervivum tectorum que pour Sempervivum montanum, et leur cohabitation directe est donc un peu moins fréquente (mais les insectes se chargent du transport du pollen).

Erstbeschreibung:    Johann Georg Christian Lehmann (* 25. Februar 1792 in Haselau; † 12. Februar 1860 in Hamburg) war ein deutscher Botaniker. Sein botanisches Autorenkürzel lautet „Lehm.“.
Lehmann studierte Medizin in Kopenhagen und Göttingen und erwarb 1813 einen Doktorgrad in Medizin sowie 1814 einen Doktorgrad in Philosophie an der Universität Jena. Er wurde 1818 Professor für Physik und Naturgeschichte am Akademischen Gymnasium Hamburg, wo er ebenfalls die Stellung des Oberbibliothekars innehatte. 1821 gründete er den Botanischen Garten in Hamburg, dessen Direktor er auch wurde. Quelle: Wikipedia

Sempervivum ×schottii

 

Naturstandort , Le Pourtalet 1900 m,

 

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

 

 

alle Veronika Falkenstein 21.05.2011 05.07.2011 27.06.2011
- x schottii Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum schottii Baker (non C.B.Lehm. & Schnittsp.)

syn.: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. acuminatum (Schott) Fiori und syn.:  Sempervivum tectorum var. glaucum (Tenore) R.L. Praeger

= Naturhybride von  Sempervivum montanum × Sempervivum tectorum   

Vorkommen in den Pyrenäen und Alpen, nicht allzu häufig, Grund die Blütezeiten sind unterschiedlich , ebenfalls die Höhe in der die beiden Arten wachsen.

IK: Sempervivum schottii Baker, On hardy Sempervivums, in Gardeners' Chronicle, ser. 2, 2(31): 103 (1874)

Diese Hybrie  Sempervivum montanum × Sempervivum tectorum wird noch unterteilt in:

1. )  n-var. schottii   (montanum subsp. montanum var. montanum × tectorum)

2.)  n-var. adenotrichum (montanum subsp. montanum var. burnatii × tectorum)

- sedifolium = Aeonium sedifolium

IK: Sempervivum sedifolium Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161

- sediforme = Sedum sediforme

IK: Sempervivum sediforme Jacq. Hort. Vindob. i. 35. t. 81

- sedoides = Sedum sedoides

IK: Sempervivum sedoides Descaisne in Jacquemont (1844) [Synonym]  / Rosularia sedoides (Descaisne in Jacquemont) H. Ohba (1977)

- seguieri Sempervivum seguieri A.P. de Candolle / und Sempervivum seguieri Hort. ex J.G. Baker (1879) / weiteres nicht gefunden

IK: Sempervivum seguieri DC. Prod. iii. 414

Rolf Volbon 01.05.2011 Veronika Falkenstein 19.05.2012 Veronika Falkenstein 20.08.2011
- sequeri = Sedum dasyphyllum C. von Linnaeus (1753)

IK: Sempervivum sequeri A.P. de Candolle [Incorrect spelling] 

- serotinum Kultivar Sempervivum 'Serotinum'

syn.: Sempervivum serotinum Hort. ex R.L. Praeger (1932) [Horticultural name]

- settilum Sempervivum settilum rubrifolium / weiteres nicht gefunden
- simense = Rosularia semiensis (J. Gay ex A. Richard) H. Ohba (1978)

syn.: Sempervivum simense Hockstetter ex A. Richard (1847) [Obsolete name] / 

-simon-kaianum Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   (L.) 't Hart & Bleij

Sempervivum simonkaianum  Degen  / und syn: Jovibarba globifera ssp. hirta (C. von Linnaeus) J. Parnell (1990)  / siehe Naturformen H / Sempervivum hirtum L

Name: "simonkaianum" : gewidmet dem ungarischen Botaniker  L.T. Simonkai (1851-1910).

IK:  Sempervivum simonkaianum Degen, Megjegyzések néhány keleti növényfajról (Bemerkungen über einige orientalische Pflanzenarten XLI Sempervivum simonkaianum n. sp., in Magyar Botanikai Lapok, Budapest, 1(5): 134-135 (1902)

- simsii = Aeonium simsii (R. Sweet) W.T. Stearn (1951)

Sempervivum simsii R. Sweet (1818) [Synonym]  /  IK: Sempervivum simsii Sweet Hort. Suburb. Lond. 230

-  smidtii IK: Sempervivum smidtii C.Sm.ex Nees Hor. Phys. Berol. 38 / keine Zuordnung möglich, gehört jedoch zur Gattung Sempervivum
- smithii = Aeonium smithii (J. Sims) P.B. Webb & S. Berthelot (1836?)

Sempervivum smithii J. Sims?  / IK: Sempervivum smithii Sims Bot. Mag. t. 1980.

- soculense Sempervivum soculense  D. Donati & G. Dumont (2013)

Aufsammlungsort:  Monte Pizzocolo (Italien)  / neu beschriebene Art
in http://acta-succulenta.eu/dwn/en/ActaSucculenta_1_2_2013_EN.pdf
-soboliferum Form von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum J. Sims (1812) /  und syn.: Jovibarba globifera ssp. globifera J. Parnell (1990)

weiteres siehe Naturformen G / Sempervivum globiferum ssp. globiferum

IK:Sempervivum soboliferum Sims, in Curtis' Botanical Magazine 35: tab. 1457 (1812)

Curtis' Botanical Magazine 1812
-soboliferum   ssp.  preissianum Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum subsp. preissianum (Domin) Pawlowska / und syn.: Sempervivum preissianum Domin

weiteres siehe Naturformen H

IK Sempervivum soboliferum subsp. preissianum (Domin) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, ed. Panstwowe Wydawnictwo Naukove, Varsovie,vol. 7: 294 (1955)

-soboliferum   ssp.  preissianum   var.          hirtellum Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. hirtellum (Schott) Pawlowska / und syn.  Sempervivum hirtellum Schott ex Fuss

weiteres siehe Naturformen H

IK:Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. hirtellum (Schott) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, vol. 7: 48 (1955)

-soboliferum   ssp.  preissianum   var.     tatrense Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. tatrense (Domin) Pawlowska  / und syn. Sempervivum hirtum L.

weiteres siehe Naturformen H

IK:Sempervivum soboliferum subsp. preissianum var. tatrense (Domin) Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska, vol. 7: 48 (1955)

-soboliferum   ssp.     typicum Form von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum subsp. typicum Pawlowska /  Name illegal im Rahmen des Internationalen Codes der Nomenklatur

weiteres siehe Naturformen G

IK:Sempervivum soboliferum subsp. typicum Pawlowska in Szafer W. & Pawlowsky B. (eds), Flora Polska,vol. 7: 48 (1955)

-soboliferum   var.      hirtellum Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum [var?] hirtellum (Schott) Jáv. / und syn. Sempervivum hirtum L.

weiteres siehe Naturformen H

IK:Sempervivum soboliferum [var?] hirtellum (Schott) Jáv., Magyar Flóra (Flora Hungarica), 2: 458 (1924-25)

-soboliferum   var.         hirtum Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum [var.] hirtum (L.) Formánek / und syn. Sempervivum hirtum L.

weiteres siehe Naturformen H

IK:Sempervivum soboliferum [var.] hirtum (L.) Formánek, Kvetena Moravy a rakouského Slezska, Prague 1(3) ou? 2: 856 (1892) (pro "{beta} hirtum")

-soboliferum   f. majus Form von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum f. majus Murany ex H.Jacobsen / Unterschied zur Art sind die größeren Rosetten

IK:Sempervivum soboliferum f. majus Murany ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants: 820 (1960) (pro "major")

-soboliferum   sensu var.   genuium      Celak. Form von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum Celak.

IK: Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum Celak., Prodromus der Flora von Böhmen, vol. 3: 605-607 (1874-75) (pro "agenuinum")

-soboliferum   sensu var.   genuium  f.   pumilum    Celak. Form von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum f. pumilumCelak.

Originalbeschreibung: "Nur etwa 3" hoch, mit 3-7 blüthiger Trug(...) kleineren Blättern, sieht dem alpinen S. arenarium Koch sehr ähnlich, welches sich durch (...)ere, allmäliger zugespitze Rosettenblätter und feindrüsig gewimperte (nicht grobfransig(...)erte Keclchblätter kaum specifisch unterscheidet."

IK:Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] genuinum f. pumilum Celak., Prodromus der Flora von Böhmen, vol. 3: 606 (1874-75) (pro "a genuinum f. {beta} pumila"

-soboliferum   sensu var.   hirtum     Celak. Form von Sempervivum globiferum ssp.hirtum   't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] hirtum (L.) Celak.

IK:Sempervivum soboliferum sensu Celak. [var.] hirtum (L.) Celak., Prodromus der Flora von Böhmen, vol. 3: 605-607 (1874-75) (pro ". b hirtum")

-soboliferum   var. pumilum Celak. Form von Sempervivum globiferum ssp. globiferum  't Hart & Bleij

Sempervivum soboliferum var. pumilum (Celak.) Domin

IK:Sempervivum soboliferum var. pumilum (Celak.) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 123 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 8 (1932-33)

-sosnowskyi  Sempervivum sosnowskyi Ter-Chatsch.

Name: "sosnowskyi" : gewidmet dem Botaniker  D. Sosnowsky (1885-1952).

syn.:  Sempervivum armenum var. sosnowskyi (Ter-Chatsch.)

Vorkommen in Georgien, Rosetten bis 15 cm Durchmesser, Blätter länglich spatelig im oberen Drittel kurz und allmählich spitz zulaufend, kahl, kurz bewimpert, Spitzen rötlich, Blütentriebe 30 - 40 cm hoch, gelblich grün in der Mitte mit grünen Streifen, Basis fliederfarben

02.06.2014 02.06.2014 02.06.2014
Erwin Geiger 31.07.2004 Sally&Howard Wills 31.07.2005 Sally&Howard Wills 25.08.2004

IK: Sempervivum sosnowskyi Ter-Chatsch., in Notulae Systematicae Ac Geographicae Instituti Botanici Thbilisiensis (Tbilissi, Géorgie) fasc. 13: 17 (1947)

Originalbeschreibung in lateinisch:  Perenne; rosulae magnae, 10-12 (15) cm in diam. Caules floriferi 30-40 cm alti, breviter et parce pubescentes, crassi, 1.5 cm in diam., dense foliosi. Folia rosularum oblongo-spathulata, in parte tertia superiori breviter dilatata, apice rubida, breviter acuminata, utrinque glabra, margine breviter ciliata, 6-8 cm longa, 1.5-2.5 cm lata. Folia caulina 6-9 (10) cm longa, 2.5-3.5 cm lata, ligulata, apice rubida, acuminata, utrinque glabra margine breviter ciliata, basi cordata. Dichasia in axillis foliorum caulinorum secus caulem totum disposita apice corymbulose conferta. Bracteae lanceolatae breviter glanduloso-pubescentes. Flores magni 30-35 mm in diam. brevissime pedicellati. Sepala 14-16 oblongo-ovata, apice rubida obtusiuscula, dorso glanduloso-pubescentia. Petala 14-16 lineari-lanceolata, luteo-viridia, intra secus medium stria viridi instructa, basi lilacina, glanduloso-pubescentia. Stamina 30-32 petalis duplo breviora, filamentis lilacinis glanduloso-pubescentibus, ad basin dilatatis antheris luteis rotundato-cordatis glabris. Carpella 15-18 glanduloso-pubescentia, apice rostro extrorsum patenti praedita. Squamae hypogynae transverse oblongae.

in Kultur /  Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia
in Kultur / Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia
- spathulatum = Aeonium spathulatum

IK: Sempervivum spathulatum Homem. Suppl. Hort Hafn. 60

- spathulatum  var. cruentum = Aeonium spathulatum

IK: nicht gefunden
- speciosum Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum speciosum Lamotte 

Vorkommen im mittleren Teil  des Tales zum Monte Viso

IK: Sempervivum speciosum Lamotte in Mem. Acad. Sc. Clermont, vi. (1864) 265K

- spectabile Form von Sempervivum tectorum var. tectorum Linne 1753

Sempervivum spectabile C.B.Lehm. & Schnittsp.

IK: Sempervivum spectabile C.B.Lehm. & Schnittsp., in Berichte Offenbacher Vereins Naturkunde 4: 87 (1863)

-sphaeroideum IK: Sempervivum sphaeroideum Hort. Cf. Gard. Chron. ( 1876) I. 603  / weiteres nicht gefunden
- spinellii Kultivar Sempervivum 'Spinellii'  

syn.: Sempervivum spinellii Hort.

-spinulifolium Kultivar Sempervivum calcareum 'Spinulifolium'  

syn.: Sempervivum spinulifolium Hort. ex H. Correvon (1924) [Horticultural name]  

- spinulosum Sempervivum spinulosum Lagger      

keine genaue Zuordnung möglich, gehört aber zur Gattung Sempervivum

IK: Sempervivum spinulosum Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie pour servir a l'étude du genre Sempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 17 (1875)

x spurium Sempervivum × spurium E.G.Camus    

keine genaue Zuordnung möglich, gehört aber zur Gattung Sempervivum

syn.: Sempervivum ×barbulatum Schott

IK: Sempervivum × spurium E.G.Camus, Refer. Catal. Hybrides Spont. Fl. Europ., in Journal de Botanique (1889-1903) (partiellement non édité ? ) // Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 146 (1901)

- staintonii Sempervivum staintonii C.W. Muirhead (1969)

Türkei  Region Coruh und Nordosten Türkei um 1800 m , Rosetten wenigblättrig, 3 - 4 cm Durchmesser,  Blätter im Sommer broncerot, Blüten hellgelb.

Dr. Neeff: Sempervivum staintonii MUIRHEAD 1969 (Notes Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 20, 1969). Typus: A8 Artvin: Artvin to Yusufeli road, in granite crevices, NE aspect, 1800m, 8 July 1960, Stainton & Henderson No: 6061 (holo E ! )Etymologie: Benannt nach J. D. A. Stainton, der das Pflanzenmaterialfür die Erstbeschreibung in der Türkei sammelte.Beschreibung: Rosetten offen und flach, Blattanzahl ca. 25-35, Ø 2-3cm. Rosettenblätter, eiförmig, breit elliptisch bis verkehrt eiförmig, kahl undzuweilen bereift, grün mit einem Schein von Bronze bis dunkelrot, kurz bis langzugespitzt, Bl. Rand gefranst 3-5 pro mm, plankonvex, Verhältnis Länge:Breite=(1,71-) 1,94 (-2,12), Verhältnis Breite:Dicke= (2,0-) 2,57 (-3,5). Ausläuferwenige, Länge 1-2cm, Ø 1mm, junge Rosetten, Ø 1,5 cm, kahl. Infloreszenz:Höhe (11) 16-18 (21)cm, Anzahl Gabeläste 3-4, dicht puberulent, Anzahl Blütenpro Wickel 5-10. Infloreszenz-Blätter eiförmig bis eilanzettlich, meist kahl,deutlich gefranst, spitz. Blüte weißlich gelb, Ø 15 mm, 9-11-zählig, gestielt.Petalen lanzettlich 5:1,5. Sepalen, puberulent, breit länglich bis lanzettlich,spitz, 4:1,5 mm, basal bis zu 1/3 verwachsen. Androeceum Filamente weiß,kahl, Basis pubeszent, Antheren gelb. Gynoeceum pubeszent. ( Beschreibung  aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff)

IK: Sempervivum staintonii Muirhead, Turkish species of Sempervivum, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 20 (1969)

Sempervivum staintonii

Naturstandort  S. staintonii an der Strasse von Artvin Richtung Karçal Dağı in 340m Höhe

Foto aus aus Inaugural-Dissertation von Dr. rer. nat. Philipp Neeff

Hybride:    Sempervivum × feigeanum Neeff 

 =  Sempervivum staintonii × Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii    siehe Naturformen F  bei   S x feigenianum

- stansfieldii Kultivar Sempervivum arachnoideum var. tomentosum 'Stansfieldii'  

ca. 2 - 3 cm große Rosetten, flach, blutrot, silbrig übersponnen

syn.: Sempervivum stansfieldii

- stellatum = Aichryson villosum

Sempervivum stellatum Pollini, non Smith (1822) 

IK: Sempervivum stellatum Pollini Fl. Veron. ii. 114

- stellatum Sempervivum stellatum Smith (1791) 

keine genaue Zuordnung möglich, gehört aber zur Gattung Sempervivum

IK : Sempervivum stellatum Sm. in Trans. Linn. Soc. i. (1791) 251 /

 -stenopetalum Sempervivum x stenopetalum G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)

= Naturhybride von  Sempervivum  montanum  x Sempervivum tectorum

Originalbeschreibung :

Flora, Regensburg, 38(1-2): 18 (1855)

IK:Sempervivum stenopetalum C.B.Lehm. & Schnittsp., Über die im freien in den deutschen Gärten vorkommenden Arten der Gattung Sempervivum, in Flora, Regensburg, 38(1-2): 18 (1855)

Erwin Geiger 02.06.2012 Veronika Falkenstein 21.06.2013 Veronika Falkenstein 27.08.2012
- stenopetalum  var. majus Sempervivum stenopetalum var. majus Hamp. (non Schnitts.) ex Lagger

IK: Sempervivum stenopetalum var. majus Hamp. (non Schnitts.) ex Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie pour servir a l'étude du genre Sempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 17 (1875)

x stenopetalum

alle Naturhybriden, die zu S. stenopetalum
gestellt werden

Bilder und Beschreibungen bei den jeweiligen Buchstaben
 alter Name  /     
Erstbeschreiber
heutiger Name / Klassifikation von  Henk 't Hart und Bert Bleij & B. Zonneveld  1998  / Egli  Eltern x  Eltern
S. x adenotrichum  /
Burnat  (1906)
S. x stenopetalum /
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. montanum ssp. burnatii  x  S. tectorum
S. x allobrogorum /
Beauverd ( 1931) 
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x densum /
C.B.Lehm. & Schnittsp. 1860
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S x modestum /
Jordan & Fourreau (1868)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x monticolum /
Jord. & Fourr.. (1868)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x parviflorum /
C.B.Lehm. & Schnittsp.(1864)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x parvulum /
Jord. & Fourr (1868)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x rhaeticum
Brügger (1880)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x schottii /
C.B.Lehm. & Schnittsp 1860
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x schottii nvar. rhaeticum (Brügger) G. D. Rowley (1958) S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x stenopetalum /
G. Schnittspahn & C.B. Lehmann (1855)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x stenopetalum var. majus /Hamp. (non Schnitts.) ex Lagger  (1875) S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
S. x verlotii /
Lamotte (1864)
S. x stenopetalum S. montanum x S. tectorum
- stiriacum Form von Sempervivum montanum ssp. stiriacum Wettst. ex Hayek

S. stiriacum Wettstein ex Hayek (1901)  

Fotos und Beschreibung siehe Naturformen M bei Sempervivum montanum ssp. stiriacum

IK:  Sempervivum stiriacum Wettst. ex Hayek, Beiträge zur Flora von Steiermark, in Oesterreichische Botanische Zeitschrift, Vienne, 51: 302 (1901) [nom. nud.]

- stramineum Form von Sempervivum heuffelii  Schott

Sempervivum stramineum (Jord. & Fourr.) Baker / syn.: Diopogon stramineus Jord. & Fourr.  und  Sempervivum heuffelii var. glabrum Beck & Szyszyl.

 

Diopogon stramineus Jord. & Fourr.

[Jord. & Fourr., Ic. ad Fl. Europ. 1868]

 

aus Flora Europa 1868

IK:Sempervivum stramineum (Jord. & Fourr.) Baker, On hardy Sempervivums, in Gardeners' Chronicle, ser. 2, 2(31): 104 (1874)

alle Veronika Falkenstein 05.07.2013  03.10.2013
- strepsicladum Aeonium spathulatum var. cruentum     

 IK: Sempervivum strepsicladum Webb & Berth. Phyt. Canar. i. 187

- studeri Kultivar Sempervivum 'Studeri'  

syn.: Sempervivum studeri Hort. ex R.L. Praeger (1932) [Horticultural name] 

- subalpinum Form von  Sempervivum montanum  C. von Linnaeus (1753)

Sempervivum subalpinum G. Rouy (1901) 

IK:Sempervivum subalpinum Rouy in Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 139 (1901)

- submontanum Form von Sempervivum montanum ssp. montanum var. montanum

Sempervivum submontanum Rouy ex H.Jacobsen

IK:Sempervivum submontanum Rouy ex H.Jacobsen, Handbuch der sukkulenten Pflanzen (1954) / (traduction anglaise) A Handbook of succulent Plants : 820 (1960)

Vorkommen in den Pyrenäen, Zentralalpen und in einem großer Teil der Westalpen / kleine bis mittlere Rosetten,

Rosetten geschlossen, kugelförmig , sehr dunkel grün, manchmal auch mattes Aussehen., typisch für Zonen der oberen montanen und alpinen Zone, wo sie häufig vorkommt.

Sempervivum montanum subsp. montanum                                           
var. 
montanum

Naturstandort, Campiglia 2300 m

Foto: Gerard Dumont / Sempervivophilia

- subvillosum = Aichryson parlatorei

IK: Sempervivum subvillosum Lowe Man. Fl. Mad. i. 331

- surculosum = Sedum surculosum

IK:Sempervivum surculosum (E.S.-C. Cosson) C.E.O. Kuntze (1891)  / Monanthes muralis (P.B. Webb ex C.A. Bolle) K.H.H. Christ (1888)