D |
Sempervivum Arten |
||||||||||
Stand Januar 2013 |
Register Pflanzennamen und Synonyme |
||||||||||
verwendet wird die Klassifikation von Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld 1998 |
|||||||||||
gültiger Name ist blau hinterlegt |
|||||||||||
IK = Index Kewensis Publication Report |
|||||||||||
Besonderer Dank Herrn Gerard Dumont = http://sempervivophilia.stalikez.info/ |
|||||||||||
- dahuricum Hort.ex Correvon | gehört zur Gattung Sempervivum, jedoch unklare
Anwendung IK : Sempervivum dahuricum Hort.ex Correvon in Nat. Hort. Mag., Amer. 1930, ix. 191, 194, pro syn |
||||||||||
- davisii Muirhead |
Sempervivum davisii Muirhead
Türkei,
Nordost Anatolien bis Nordwest Iran,
auf Urgesteinsfelsen
an grasigen Hängen, 700 – 2300 m
kleine, moosgrüne Rosetten , 3 - 4 cm Ø
, flaumhaarig mit auffallend dunklen Spitzen ,wenige
Ausläufer mit 2 – 3 cm.
weißlich-gelbe Blüten
IK : Sempervivum davisii Muirhead, Turkish species of Sempervivum, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 23 (1969) syn.: Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii (Muirhead) / Bedeutung von davisii : zu Ehren des Botanikers P.H.Davis, Verfasser der "Flora of Turkey" Synonyme von Sempervivum davisii Muirhead 1. ) Sempervivum artvinense Muirhead IK: Sempervivum artvinense Muirhead, Turkish species of Sempervivum, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 29: 23 (1969)
2.) Sempervivum atropatanum J.Parn. IK: Sempervivum atropatanum J.Parn., A new Sempervivum species from Iran, in Willdenowia, Berlin, 18(2): 419-421 (1989) (pro "atropatanus")
3.) Sempervivum brevipetalum Kit Tan & Sorger IK: Sempervivum brevipetalum Kit Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant Systematics and Evolution 154(1-2): 120 (1986)
4.) Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit Tan & Sorger IK: Sempervivum globiferum subsp. aghricum Kit Tan & Sorger, Even More New Taxa from South and East Anatolia 1, in Plant Systematics and Evolution 154(1-2): 121 (1986)
5.) Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit Tan & Sorger) V.V.Byalt IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. aghricum (Kit Tan & Sorger) V.V.Byalt, in Novosti Sistematiki Vysshikh Rastenij, Moscou, 31: 121 (1998)
|
||||||||||
- ssp. davisii var. davisii |
Sempervivum transcaucasicum ssp.davisii var. davisii
/
(Muirhead) Vorkommen in der Nordost Türkei / Der Name ist provisorisch hier gibt es die 2005 neu entdeckte Naturhybride Sempervivum x feigeanum Philipp Neeff, in Kakteen und andere Sukkulenten 56(3): 72 (2005) Türkei, North Anatolia, Prov. Rize, Lazistan, Kaçkar Daglari, 927 m, Yusufeli to Sarigöl, N 40° 58', E 41° 28', 24/VII/2003, Neeff H073 ; Holotypus E. es handelt sich um eine Kreuzung von Sempervivum staintonii × Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii |
||||||||||
ssp.davisii var furseorum (Muirhead) |
Sempervivum davisii
ssp.davisii var furseorum IK: Sempervivum transcaucasicum subsp. davisii var. furseorum (Muirhead) --- [combinatio et status provisorii]
|
||||||||||
- davisii from Çoruh Gorge |
Lokalform
S.
davisii
from Çoruh Gorge syn.: Sempervivum davisii from Çoruh Gorge, Turkey / Nordost Türkei Gebirge am Schwarzen Meer |
||||||||||
- davsii from Nemrut Dag |
Lokalform S.
davsii from Nemrut Dag
2.150 m
/
Taurusgebirge /
Provinz Adıyaman, Türkei
/
Geographische Lage
37° 58′ 51″ N, 38° 44′ 28″ O
|
||||||||||
- davisii from rod Artvin to Ardahan |
Lokalform S. davisii from road
Artvin to Ardahan Erwin Geiger: Eine Aufsammlung aus der Provinz Artvin in Nordanatolien, Türkei. Gefunden in einer Höhenlage um 700m nahe Bridge Üzümlü. Relativ große, samtig überzogene Rosetten in apfelgrüner Farbe mit kleinen, bräunlichen Spitzen. / Angaben von Dr. rer. nat. Philipp Neeff
|
||||||||||
- davisii from rod Ispir to Yusufeli |
Lokalform S. davisii from road
Ispir to Yusufeli Erwin Geiger : Eine Aufsammlung aus der Provinz Rize in Nordanatolien, Lazistan, Kackar Daglari. Gefunden in einer Höhenlage um 1700 m. / Angaben von Dr. rer. nat. Philipp Neeff
|
||||||||||
- debile |
Form von S. montanum
Linn. / auch als Cultivar S.'Debile' im Umlauf syn.: Sempervivum montanum subsp. montanum var. montanum IK : Sempervivum debile Schott, Drei österreichische Semperviva, in Oesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne, 2: 18 (1852)
|
||||||||||
- debile Hort |
Kultivar S .'Debile' | ||||||||||
- decoloratum | Form
von
S.
tectorum var. tectorum Linne syn.: Sempervivum tectorum var. decoloratum / A. Jordan & J. Fourreau (1868) Erstbeschreibung: Pierre Jules Fourreau (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr. und Claude Thomas Alexis Jordan (* Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar von 1897 ) war ein französcher Botaniker und Systematiker, sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander Vorkommen in der franz. Jura decoloratum = bezieht sich auf die Verfärbung der Blütenblätter IK : Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr. Brev. Pl. Nov. fasc. ii. 30 alle Synonyme von Sempervivum decoloratum Jord. & Fourr.
1.
Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre [var.] decoloratum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 131 (1901) (pro "{iota} decoloratum")
2. Sempervivum beugesiacum Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum beugesiacum Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum, fasc. 2: 30 (1868)
Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen B
3.Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre [var.] beugesiacum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 131 (1901) (pro "{gamma} beugesiacum")
4. Sempervivum juratense Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum juratense Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)
Bild siehe Naturformen J
5. Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum rupestre [var.] juratense (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901) (pro "{alpha} juratense")
6. Sempervivum rhodanicum Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum rhodanicum Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum Novarum, fasc. 2: 31 (1868)
Zeichnung, Bilder und Beschreibung siehe Naturformen R
7. Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum mettenianum [var.] rhodanicum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{epsilon} rhodanicum")
8. Sempervivum robustum Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum robustum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum
Novarum, fasc. 2: 32 (1868)
Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen R
9.Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord.
& Fourr.) Rouy & E.G.Camus
IK: Sempervivum mettenianum [var.] robustum (Jord. & Fourr.)
Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 133 (1901) (pro "{delta} robustum")
Zeichnung und Beschreibung siehe Naturformen
M
10. Sempervivum praestabile Jord.
& Fourr.
IK: Sempervivum praestabile Jord. & Fourr., Breviarium
Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868)
11. IK: Sempervivum rupestre [var.] praestabile (Jord. & Fourr.) Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 130 (1901) (pro "{beta} praestabile")
|
||||||||||
- decoloratum from Culaz |
Lokalform S.decoloratum
from Culaz
/
Hochtal / Berg
bei der Gemeinde Mégevette in den Savoyer Alpen im
Südosten Frankreichs / 884 m
|
||||||||||
- decorum | = Aeonium decorum / IK : Sempervivum decorum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161 | ||||||||||
- degenianum |
= Form von
S. marmoreum ssp. reginae - amaliae
( Heldereich & Satori ex Boissier) Zonneveld (Succulenta 78(2):92,1999 syn.: Sempervivum × degenianum Domokos 1936 / = Sempervivum marmoreum × Sempervivum ruthenicum IK : Sempervivum ×degenianum Domokos, Sempervivum tanulmányok II, Sempervivum Studien II, in A M. Kir. Kertészeti Tanintézet Közleményei (Bulletin de l'Ecole Royale Hongroise d'Horticulture), Budapest, vol. 2: 40 (1936) degenianum: gewidmet dem ungarischen Botaniker A. von Degen (1866-1934) Originalbeschreibung:
(S. banaticum × ruthenicum). Rosulae 8-10 cm latae, expansae,
foliis iis S. banatici similibus, sed latioribus (-2 cm) brunneo-rubris,
supra et subtus dense albotomentosis. Erwin Geiger: Die Botaniker sind sich noch uneins und diese Pflanze wird oft als Hybride unbekannter Eltern angesehen. Auffallend ist das Herz der Rosetten, in der die Blätter abrupt nach hinten gebogen sind. Eigentümliche graurosa bis olivgrüne Färbung; eher langsam wachsend.
|
||||||||||
- delasoiei |
= Form
von S. x
barbulatum Schott
syn.: Sempervivum × barbulatum H.W. Schott (1853) delasoiei : gewidmet dem Botaniker G.A. de la Soie (1818-1877). IK : Sempervivum ×delasoiei C.B.Lehm. & Schnittsp.., in Berichte Offenbacher Vereins Naturkunde I: 31-37, tab. 1-2 (1860) |
||||||||||
- densum |
= Form
von S. stenopetalum C.B.Lehmann &
Schnittspahn (Flora 38:18,1855) syn.: Sempervivum arachnoideum var. densum IK : Sempervivum densum C.B.Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. i. (1860) 56 |
||||||||||
- densum |
= Form
von S. stenopetalum C.B.Lehmann &
Schnittspahn (Flora 38:18,1855) syn : Sempervivum tectorum var. tectorum C. von Linnaeus sesnu stricto (1753) |
||||||||||
- densum | Cultivar S. 'Densum' / S. densum Hort. ex H. Correvon (1924) | ||||||||||
- dichotomum | Cultivar S. 'Dichotomum' / S. dichotomum Hort. ex R.L. Praeger (1932) | ||||||||||
- dichotomum | = Aichryson laxum | ||||||||||
- dicranocladon | Form
von S.
tectorum var. tectorum Linne syn.: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901) IK : Sempervivum dicranocladon Jord. & Fourr. Pl. Brev. Nov. fasc. ii. 42 / 1868 dicranocladum = bezieht sich auf das Erscheinungsbild des Blütenstandes "Astgabeln auf"
Originalbeschreibung: Sempervivum
dicranocladon , paniculae ampliatae, longiusculae, ramis numerosis,
subpatulis, elongatis, plerisque bifidis ramulis 8-10 floris, longe
molliterque pubescentibus ; floribus mediocribus (25-27 mm diam.) ; petalis
12-13, anguste lineari-lanceolatis, acutis, laete roseis ; staminum
filamentis purpureis, basi leviter pilosulis, antheris ovatis, obtusis,
roseis ; squamulis hypogynis brevibus, rotundatis, subcontiguis ; carpellis
dorso puberulis ; rosularum sat grandium foliis oblongis, apice
angustato-contractis, longe acuminatis, pulchre virentibus, acumine purpureo,
glabris, leviter ciliatis, caulinis oblongis, elongatis, leviter angustatis,
apice acuminatis, basi rotundata productis, pallide virentibus, superne
roseo coloratis, superioribus dorso puberulis, breviter ciliatis ; caule
roseo diluto, valido, longe piloso. Erstbeschreibung: Pierre Jules Fourreau (* 1844 - 1871 ) war ein französischer Botaniker, Schüler des Taxonomen Alexis Jordan (1814-1897). Sein botanisches Kürzel lautet : Fourr. / Quelle Wikipedia und Claude Thomas Alexis Jordan (* in Lyon , 29. Oktober 1814 /+ 7. Februar 1897 ) war ein französcher Botaniker und Systematiker, sein Herbarium galt als einer der größten in Europa zu seiner Zeit. Sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander |
||||||||||
- dinaricum |
Form
von
S. marmoreum
ssp. marmoreum syn.: Sempervivum marmoreum var. dinaricum Soó (1966) IK: Sempervivum marmoreum subsp. marmoreum var. dinaricum (Beck) Soó, in Acta Botanica Acad. Sci. Hung. 12: 115 (1966) dinaricum = bezieht sich auf die Herkunft der Pflanzen Die Dinariden bilden den zentralen Teil der westlichen Balkanhalbinsel. Sie grenzen im Nordwesten an die Südostalpen, im Südosten an die Albaniden. Originalbeschreibung:
Folia omnia
longius acuminata, angustiora, caulina utrinque copiose glandulosa pilosa.
Petala minora, 1 cm modo longa, angustissima, rosea, media parte intense
rubra; filamenta rubra; antherae aurantiacae.
|
||||||||||
- diplocyclum | =
Aennium diplocyclum IK : Sempervivum diplocyclum Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161 |
||||||||||
- divaricatum | =
Aichryson
divaricatum IK :Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- divaricatum fa. maximum | = Aichryson
laxum IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- divaricatum var. politum | = Aichryson divaricatum IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- divaricatum var. pubescens | = Aichryson divaricatum IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- divaricatum var. punctatum | = Aichryson punctatum IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- divaricatum var. subvillosum | = Aichryson parlatorei IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- divaricatum var. villosum | = Aichryson villosum IK:Sempervivum divaricatum Lowe Man. Fl. Mad. i. 326 |
||||||||||
- dodrantale Willd | =
Aeonium dodrantale IK : Sempervivum dodrantale Willd. Enum. Hort. Berol. 508. |
||||||||||
- doellianum (C.B. Lehmann) | = Form
von S.
arachnoideum ssp. arachnoideum (C. B. Lehmann & Schnitspahn) Schinz &
Thellung
syn.:
Sempervivum arachnoideum var. glabrescens Willkomm (1882)
Sempervivum arachnoideum ssp. doellianum (C.B.
Lehmann) Nyman (1879) IK : Sempervivum doellianum C.B.Lehm. in Flora, xxxiii. (1850) 449 / Name doellianum: deutscher Botaniker J.C. Döll (1808-1885) botanischer Garten Karlsruhe, erster Sammler dieser Pflanze.
|
||||||||||
- dolomiticum |
S. dolomiticum
Facchini
(1855)
IK: Sempervivum dolomiticum Facchini, in Zeitschr. Ferdinandeum Tirol., Innsbruck, ser. 3, 4 : 56 (1854) ; et in Flora, Regensburg, 37: 482 (1854) syn.: 1.) Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori IK: Sempervivum tectorum [var.] dolomiticum (Facchini) Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{epsilon}dolomiticum")
2.) ? Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold IK: Sempervivum tectorum var. angustifolium Leybold F., in Flora 37 : 482 (1854)
3.) ? Sempervivum oligotrichum Baker IK: Sempervivum oligotrichum Baker, A Synopsis of hardy Sempervivum as found in cultivation, in Gardeners' Chronicle, New Ser. 12: 166 (1879) Auf Dolomit und Eruptivgestein vorkommend. Ähnelt montanum, aber Rosetten dichter, Blätter spitziger, Haare an Rand und Spitze länger als auf Blattoberseite. Blütenblätter kürzer und breiter, rosa. Rosetten 2 - 4 cm Ø kugeliger, Blätter verkehrt-eilanzettlich, scharf zugespitzt, grün, an der Spitze braunrot, drüsenhaarig, Rand bewimpert. Ältere Blätter außen rot, >15 mm lang, 5 mm breit. Tochterrosetten an 2 cm langen Stolonen mit Blättern. Blütenstengel drüsig-behaart, mit lanzettlichen Blättern 5 - 15 cm hoch, 3 - 6 Blüten mit 2 cm Ø und 10 - 14 breit lanzettlichen Blütenblättern. Hellrosa, mit dunklerem Mittelnerv. Staubgefäße purpur, behaarter Fruchtknoten. Langsam wachsend, blühfaul, schwierig in Kultur.
Informationen von Manuel Werner:
|
||||||||||
- dolomiticum × montanum | weiteres nicht gefunden, Manuel Werner: bisher nur in Kultur bekannt, ob er auch natürlich vorkommt ? | ||||||||||
- dolomiticum x wulfenii |
S. dolomiticum x wulfenii Erstbeschreibung: Constanzo 2006 (in Cactus & Co. 1 (10):44-56) Manuel Werner: Im Jahr 2003 entdeckter Mischling zwischen S. dolomiticum und S. wulfenii, auf 1950 m, Passo di San Pellegrino ( Provinz Trentino, Italien ) Nähere Angaben und Foto in Werner, M: Hauswurz-Arten der Alpen. Sempervivum und Jovibarba. In: Avonia 28:4 (2010), erschienen 20.01.2011" auf den Seiten 145 und 200 |
||||||||||
- dolomiticum from Pico di Villandro | Lokalform S.
dolomiticum
from Pico di Villandro
Pico di Villandro / Dolomitengipfel 2.839 m , bei Welsberg / Taisten - Südtirol |
||||||||||
- dolomiticum from Rif Sennes Facchini | Lokalform von S. dolomiticum from Rif Sennes Facchini / Dolomiten | ||||||||||
- dolomiticum from Rifugio Biella | Lokalform von S. dolomiticum from Rifugio Biella / Dolomiten / Seekofelhütte / Rifugio Biella | ||||||||||
- x dolomiticum Huter ex Koch (1892) | Form von S. x barbulatum Schott / näheres nicht gefunden | ||||||||||
- domesticum | =
Aichryson × aizoides var. domesticum
(R.L. Praeger) E.C. Nelson (1994)
IK: Sempervivum domesticum Praeger in Journ. Bot. 1927, lxv. 212 |
||||||||||
- dominii | Form
von S. pumilum M. von
Bieberstein ( Fl. Taur..-Caucas.. 1:381,1808) / im Kaukasus Bezirk
Terskij obrug;
IK : Sempervivum dominii R. Konop & K. Konopova, New from Russia, in Houslekes, Journal of the Sempervivum Society 15(1): 4-11 (1984) dominii : gewidmet dem tschechischen Botaniker Karel Domin (1882-1952). Originalbeschreibung:
Sempervivum dominii Konop et Konopova, sp. nova
|
||||||||||
- dominii from Teberda-Dombai között |
Form
von S. pumilum M. von
Bieberstein ( Fl. Taur..-Caucas.. 1:381,1808) / im Kaukasus Bezirk
Terskij obrug;
Lokalform S.dominii from Teberda-Dombai között / 1600 m, Kaukasus, Rußland
|
||||||||||
- dumosum |
=
Aichryson dumosum Lowe IK : Sempervivum dumosum Lowe Man. Fl. Mad. i. 328. |
||||||||||
dzhavachischvilii |
S. dzhavachischvilii M.Z. Gurgenidze (1969) Vorkommen: Russland, östlicher Kaukasus, kompakte Rosetten, Blätter spitz und dunkelgrün ,flaumhaarig, Rückseiten leicht purpur, Blüten rosa mit weißem Rand. IK: Sempervivum dzhavachischvilii Gurgen., Generis Sempervivum species novae e Caucaso / New species of the genus Sempervivum from the Caucasus, in Notul. Syst. Geogr. Inst. Bot. Thbiliss., (Tbilissi, Géorgie) fasc. 27: 32-39 (1969) Name: dzhavachischvilii" : benannt nach dem Sammler Mr. A. Dzhavachischvili. Originalbeschreibung: Planta
perennis; 7-10(12) cm alta; caulis pilis glandulosis inaequilongis tectus.
Folia rosulantia rosulas 3?5 cm in diam. formantia, lanceolata, apice
acuminata, atroviridia, extus vix purpurea ad apicem atro-purpurea, 1,5-3,8
cm longa, saepe apice inflexo, utrinque pilis glandulosis brevibus vestita,
caulina lanceolata, medio saepe vix angustata, basi lata, ad apicem sensim
angustata, utrinque glanduloso-pilosa. Inflorescentia corymboso-umbellata,
20-25-flora, ramis pilis glandulosis inaequilongis tectis, pedicellis
inaequilongis (0,5-1 cm longis), glanduloso-pilosis, floribus 2-2,3 cm in
diam. 11-meris, calyce poculiformi, sepalis lineari-lanceolatis, sursum
acuminatis, apice purpureis, extus pilis glandulosis inaequilongis tectis,
intus a medio tantum breviter pubescentibus, petalis 1,3 cm longis, 2,5 mm
latis, lineari-lanceolatis, sursum sensim acuminatis, incurvatis, intense
purpureis, vix roseis, albo-marginatis, extus et margine pilis glandulosis
intense purpureis vestitis, intus glabris, nitidis. Stamina 6,5-7,5 mm longa,
filamentis atropurpureis, basi incrassatis, ad partem quartam
glanduloso-pilosis, antheris oblongis, apice interdum cuspidatis, pallide
purpureis, vix aurantiacis, carpellis 6,5 mm longis, viridibus,
glanduloso-pilosis. Stylus pallide purpureus, glaber, squamis hypogynis
quadrangularibus, medio saepe emarginatis.
|
||||||||||